จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

[tummax]

สวัสดีครับพี่ชาย นานแล้วนะครับพี่ที่เราไม่ได้คุยกัน พี่เป็นไงบ้างครับ ผมคิดถึงพี่นะครับ

ช่วงนี้พี่เขาเงียบครึม อึมครึมเหมือนดังท้องฟ้าสีเทาที่พร้อมจะก่อตัวเป็นพา ยุฝน.แต่ทุกครั้งฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ..
ไ้ด้อยู่กับตัวเองบ้างก็ดีนะลบล้างเรื่องวุ่นวายทิ้ง ไป..ผมรอพี่ได้เสมอ..

[sk9991]

ช่วงนี้พี่เขาเงียบครึม อึมครึมเหมือนดังท้องฟ้าสีเทาที่พร้อมจะก่อตัวเป็นพา ยุฝน.แต่ทุกครั้งฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ..
ไ้ด้อยู่กับตัวเองบ้างก็ดีนะลบล้างเรื่องวุ่นวายทิ้ง ไป..ผมรอพี่ได้เสมอ..

เพราะแบม รึป่าว!!5555555555++++++++++

[capella_man]

เพราะแบม รึป่าว!!5555555555++++++++++

[no school today pattaya]

เพราะแบม รึป่าว!!5555555555++++++++++

ช่วงนี้พี่เขาเงียบครึม อึมครึมเหมือนดังท้องฟ้าสีเทาที่พร้อมจะก่อตัวเป็นพา ยุฝน.แต่ทุกครั้งฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ..
ไ้ด้อยู่กับตัวเองบ้างก็ดีนะลบล้างเรื่องวุ่นวายทิ้ง ไป..ผมรอพี่ได้เสมอ..

"พี่ชายทั้งสองที่รัก"

ลมหนาวอุ่นๆในเดือนธันวาคมพัดผ้าม่านต่างห้องสะบัดน้ อยๆเข้าจังหวะ กับเสียงทางมะพร้าวที่เสียดสีผนังห้องด้านนอกห้องอยู ่เบาๆ หัวใจผมเต้นแรงและเร็ว ขณะเดียวกันที่คุณแบมเองก็หายใจแรงขึ้น จนปอยผมหน้าผากผมสั่นไหว ผมคำนึงอยู่ในใจ "เราล่องลอยไปตามกระแสชีวิตที่ไม่มีที่สิ้นสุด จะเป็นไรไปถ้าหากลอยไปกระทบฝั่งเข้าแล้วก็อิงพักสักค รู่ขณะ เพียงครู่ขณะ"

นิ้วนุ่มนวลของคุณแบมนวดหน้าผากผมอย่างอ่อนโยน ขยับไปศรีษะค่อยๆต่ำลง ท่วงทีแช่มช้อยเชื่องช้าราวดนตรีแจ็สซ์บรรเลงขับกล่อ ม ในยามค่ำคืน ด้วยเลือดเนื้อของวัยสาว ปลายผมสยายล้อลมลงหน้าผาก เร้าให้ผมรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาทั้งร่าง ลมหายใจเราหนักขึ้นรู้สึกราวจะหายใจไม่เป็นจังหวะ

ผมคว้ามือเธอที่กุมซองจดหมายไว้แน่น เรารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งและปราถนาที่จะอ่านจด หมายจากพี่ชายที่เขียนถึง ผมคลี่เปลือกตาเปิดออกมา อย่างซึมซับลงไปในกระดาษสีขาว ที่ไม่ว่างเปล่า เช้านี้ในเดือนธันวาคม หัวใจเราท่วมท้นไปด้วยความรื่นรมย์ที่ล้นเหลือ แสงอาทิตย์เช้าตรู่ซึมซับรังสีทองเข้าไปในความคิดคำน ึงเช่นเคย...

โลกช่างสวยสดใส ท้องฟ้าก็เปี่ยมเสน่ห์ เราปล่อยใจให้ล่องลอยไปในสายลม

"เพียงคำพูดนั้นผ่านพ้นริมฝีปาก ความคิดถึงก็วูบลงไปในหัวใจ"

Z.Z.-BAM.

[sippapas]

น่ารัก อบอุ่นครับ....

[Pat Lumphun]

" ในสวนดอกไม้ ย่อมมีดอกไม้ หลากหลาย เผ่าพันธ์

แปลงนี้ เราอ่านแค่ ท้าย ๆ ก็พอรู้แล้วว่า

มีกลิ่น หอม และ งดงาม มากมายเพียงไร ......."


-------------

" ปีใหม่นี้ ขอให้มีความสุข พบเห็นแต่ รอยยิ้ม

อวบอิ่ม กับ ความรัก

มากนัก เงินทอง ผองมิตร สหาย

เปี่ยมล้น ความดี สะบายกาย สบายใจ ตลอดไป เทอญ ........." สวัสดีปีใหม่ 2556 เจ้า........

------ ด้วยจิตคารวะและความคิดถึง .-------
Pat Lumphun เจ้า........

[no school today pattaya]

" ในสวนดอกไม้ ย่อมมีดอกไม้ หลากหลาย เผ่าพันธ์

แปลงนี้ เราอ่านแค่ ท้าย ๆ ก็พอรู้แล้วว่า

มีกลิ่น หอม และ งดงาม มากมายเพียงไร ......."


-------------

" ปีใหม่นี้ ขอให้มีความสุข พบเห็นแต่ รอยยิ้ม

อวบอิ่ม กับ ความรัก

มากนัก เงินทอง ผองมิตร สหาย

เปี่ยมล้น ความดี สะบายกาย สบายใจ ตลอดไป เทอญ ........." สวัสดีปีใหม่ 2556 เจ้า........

------ ด้วยจิตคารวะและความคิดถึง .-------
Pat Lumphun เจ้า........

หอมดอกจำปาลอยมาจากไหน ผมชำเลืองสายตาผ่านใหล่มองเห็นดอกไม้เบ่งบานจากสวนหย ่อมเล็กๆหน้าบ้าน จิบกาแฟนั่งมองความงามในบรรยากาศผมพยามสร้างบรรยากาศ เหมือนนั่งอยู่ที่เมืองลำพูนคันทรี่เป็นเมืองเงียบๆส งบกับชายรูปงามทั้งกายและใจ

สวัสดีปีใหม่ครับพี่พัตรลำพูน พี่ชายที่รักเคารพยิ่ง ขอให้พี่มีความสุขความเจริญ ค้าขายร่ำรวย สุขภาพร่างกายแข็งแรง มีความสุขหรรษาทุกคืนวัน รักและคิดถึงพี่พัตรเสมอครับ

[Pat Lumphun]

หอมดอกจำปาลอยมาจากไหน ผมชำเลืองสายตาผ่านใหล่มองเห็นดอกไม้เบ่งบานจากสวนหย ่อมเล็กๆหน้าบ้าน จิบกาแฟนั่งมองความงามในบรรยากาศผมพยามสร้างบรรยากาศ เหมือนนั่งอยู่ที่เมืองลำพูนคันทรี่เป็นเมืองเงียบๆส งบกับชายรูปงามทั้งกายและใจ

สวัสดีปีใหม่ครับพี่พัตรลำพูน พี่ชายที่รักเคารพยิ่ง ขอให้พี่มีความสุขความเจริญ ค้าขายร่ำรวย สุขภาพร่างกายแข็งแรง มีความสุขหรรษาทุกคืนวัน รักและคิดถึงพี่พัตรเสมอครับ

-----------------

.......... สวัสดี ตอนเข้าครับ.

เราชอบกระทู้ใบเฟิร์น เป็น พิเศษยังไงไม่รู้ แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสเข้ามาเท่าไหร่ จำได้ว่า เมื่อหลายปีก่อน

ตอนนนั้น ยังไม่มีกระทู้นี้ ไม่เกี่ยวข้องกับทางเน็ท เราส่งสินค้า อะไรให้ซักอย่างเนี้ยแหละ โดยปกติ คนทั่วไป ซื้อ - ขายกันแล้ว

ส่งแล้ว ได้รับแล้วก็เรียบร้อยต่อกัน .......แต่ ของใบเฟิร์นไม่ ..ผ่านไป สักอาทิตย์ได้ มีรูปที่เป็นการ์ดล้างจากร้านถ่ายรูป สมัยก่อน

เป็นปึกใหญ่จำนวนหลายภาพมาก เกี่ยวกับ ตัวใบเฟิร์น และ ครอบครัว ( ถ้าเป็นสมัยนี้ก็อาจจะส่งเมล์ หรือทาง Line )

เราอึ้งอยู่นิดหนึ่ง แต่คิดในใจ อารมณ์แนะนำตัวหรือเปล่า จะได้รู้จักกันไว้ ค่าล้างรูปก็หลายบาทแล้ว ตอนนั้น

มิตรภาพได้ก่อตัวเพิ่มทวีมากขึ้น ทั้งที่ยังไม่เคยเจอกันเลย ..........

ทุกวันนี้ เราเก็บรูปภาพเหล่านี้ ไว้ในแฟ้มรถที่ร้าน ใครไป ใครมา เปิดดุรูปที่เป็นการ์ด เล่น ๆ เค้าก็ถาม เราตอบ " อ๋อพวกกัน อยู่ พัทยา ..คับ..."

----------------

ก่อนปีใหม่ 3 -4 เรามีโอกาส เอารถไปส่งลูกค้า ย่านซีคอน และ เลยไปเคลียร์อะไหล่ ที่ อ.บึง รอยต่อ ศร๊ราชา ครับ

เลยไปพักที่ แหลมฉบัง ไม่ได้เข้าพัทยา ครับ ...วันไหน เข้า พัทยา หากเวลา เหลือ และสะดวก จะโทรหาเด้อเจ้า........

ขากลับได้มอไซค์กลับ 2 คัน ฝากเพื่อนไว้ นานละ ......

[Pat Lumphun]

.........ฝากใบเฟิร์น หาลูกค้า แนว ๆ VIP เงินถึง ๆ เหลือ ๆ แถว ๆ บ้านพัทยา หน่อย นะครับ

อาจเป็น ฝรั่ง หรือคนไทยก็ได้ ครับ 1959 CHEV - Elcamino Truck พร้อมทะเบียน ขาย 1.2 ล้าน รวมใบเฟิร์นแล้ว......ครับ.

กระบะที่ สวย และ Sexy มาก ๆ รุ่นหนึ่ง...รูปเพิ่ม + รายละเอียดค่อนว่ากันอีกที นะครับ .

--------- บาย .---------

[no school today pattaya]

-----------------

.......... สวัสดี ตอนเข้าครับ.

เราชอบกระทู้ใบเฟิร์น เป็น พิเศษยังไงไม่รู้ แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสเข้ามาเท่าไหร่ จำได้ว่า เมื่อหลายปีก่อน

ตอนนนั้น ยังไม่มีกระทู้นี้ ไม่เกี่ยวข้องกับทางเน็ท เราส่งสินค้า อะไรให้ซักอย่างเนี้ยแหละ โดยปกติ คนทั่วไป ซื้อ - ขายกันแล้ว

ส่งแล้ว ได้รับแล้วก็เรียบร้อยต่อกัน .......แต่ ของใบเฟิร์นไม่ ..ผ่านไป สักอาทิตย์ได้ มีรูปที่เป็นการ์ดล้างจากร้านถ่ายรูป สมัยก่อน

เป็นปึกใหญ่จำนวนหลายภาพมาก เกี่ยวกับ ตัวใบเฟิร์น และ ครอบครัว ( ถ้าเป็นสมัยนี้ก็อาจจะส่งเมล์ หรือทาง Line )

เราอึ้งอยู่นิดหนึ่ง แต่คิดในใจ อารมณ์แนะนำตัวหรือเปล่า จะได้รู้จักกันไว้ ค่าล้างรูปก็หลายบาทแล้ว ตอนนั้น

มิตรภาพได้ก่อตัวเพิ่มทวีมากขึ้น ทั้งที่ยังไม่เคยเจอกันเลย ..........

ทุกวันนี้ เราเก็บรูปภาพเหล่านี้ ไว้ในแฟ้มรถที่ร้าน ใครไป ใครมา เปิดดุรูปที่เป็นการ์ด เล่น ๆ เค้าก็ถาม เราตอบ " อ๋อพวกกัน อยู่ พัทยา ..คับ..."

----------------

ก่อนปีใหม่ 3 -4 เรามีโอกาส เอารถไปส่งลูกค้า ย่านซีคอน และ เลยไปเคลียร์อะไหล่ ที่ อ.บึง รอยต่อ ศร๊ราชา ครับ

เลยไปพักที่ แหลมฉบัง ไม่ได้เข้าพัทยา ครับ ...วันไหน เข้า พัทยา หากเวลา เหลือ และสะดวก จะโทรหาเด้อเจ้า........

ขากลับได้มอไซค์กลับ 2 คัน ฝากเพื่อนไว้ นานละ ......

วันที่2/1/2556
เขียนที่บ้าน No school today pattaya

ถึงพี่พัตร ลำพูน ที่รักเคารพนับถือ

ผมเปิดอ่านจดหมายฉบับที่สามจากพี่พัตรด้วยความตื่นเต ้นจนสะท้านจับขั้วหัวใจ ผมอ่านจอแล้วจบเล่าจนกระทั่งทุกถ้อยคำ ในแถวตัวหนังสือสีดำอมน้ำเงินเข้มทั้งหน้ากระดาษนั้น ทุกเส้นขนานตรงบรรทัดฝังลึกในความทรงจำของผม ก่อนหน้านั้นหลายเดือนที่ผ่านมา ผมมักจะยืนมองคอยดูบุรุษไปรษณียืที่ตรงประตูหน้าบ้าน ติดตู้ตรงจดหมายสีแดงที่แขวนไว้เป็นเพื่อนริมรั้วสีข าว และจ้องดูตลอดเวลาในถุงผ้าสีกากี ไม่ครั้งใดก็ครั้งหนึ่งในจำนวนนั้น คงต้องมีซองที่จ่าหน้าด้วยลายมือเรียบง่ายสลวย ของพี่พัตรมาถึงมือ "ไม่มีเพชรน้ำเอกใดๆในโลกจะมีค่าไปกว่าชองจดหมาย นั้น เพียงชองเดียวที่เขียนถึง"

ผมสนุกกับงานเลี้ยงวันเกิดพี่โจ (นาวี Jodeci) เมื่อสองวันก่อนที่ผ่านมา เรานั่งคุยกันเกือบตลอดทั้งคืน ดื่มเหล้ายิ้มและเสียงหัวเราะ จำได้ว่าผมกับพี่โจเคยพูดถึงพี่พัตรออกบ่อยๆ พี่โจบอกว่าพี่พัตรเป็นคนน่ารักคุยสนุก ถ่อมตัวและเป็นกันเอง ใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่เมืองลำพูน มีภูเขาล้อมรอบและป่าไม้เขียวขจี เป็นพี่ชายที่รักใคร่ของน้องๆอยู่เสมอมา เราพูดถึงพี่พัตรอย่างนุ่มนวล และเราก็พูดถึงเรื่องดินฟ้าอากาศ หรืออะไรเรื่อยเปื่อยตามประสาพี่น้อง การพูดถึงหรือรำลึกไม่ใช่สิ่งที่เลว ผมดีใจที่พี่พัตรจำได้และชอบกระทู้ "จดหมายจาก No school today pattaya ถึงแม่ทัพ Jodeci และพี่น้องผองเพื่อน" ทั้งเก็บภาพเรื่องราวเหล่านั้น ผมคิดว่าเป็นการที่ดี ที่จะย้อนกลับไปมองดูอย่างเงียบๆ

แม้ว่าเราจะเขียนถึงเวลานั้นซะยาว ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่อดีตที่เฟื่องฟู ผมว่าดีสำหรับเรา และผมต้องบอกว่าผมยินดี เหมือนผมกับพี่พัตรอยู่ที่นั่นเหมือนกัน ในบรรยากาศแสนอบอุ่นแห่งเมืองลำพูน เหมือนเราจินตนาการมองความงดงามในยามเช้าและจิบกาแฟด ูผีเสื้อดอกไม้ซบเกสร พี่พัตรเป็นเสมือนพี่ชายผม-เพื่อนของผม เห็นไหมครับพี่พัตรเรามีอะไรเหมือนกัน ชอบอ่านตัวหนังสือเริงระบำยาวๆ-ขีดเขียนบ่นรำพึงรำพัน ฮ่า-ฮ่า ผมตื่นเต้นกับการเขียนจดหมาย การอ่าน-ผมสนุกมาก เมื่อเช้าผมเล่าให้พี่น้องผมฟัง ถึงแม้พี่พัตรจะเขียนมาน้อยบรรทัด แต่ว่าเราชอบมันมากที่สุด แล้วจะมีเรื่องใดที่มีความหมายเท่าเล่า



ผมนั่งมองรูปถ่ายพี่พัตรด้วยใจนิ่งเงียบ และยิ้มที่มุมปาก ใบหน้ารูปไข่ผิวพรรณสีแทน มีหมวกแ๊ปเป็นเพื่อนรับกับใบหน้า เสื้อฮาวายพริ้วสีสันเข้ากับบรรยากาศเดือนมกราคม พี่พัตรดูหนุ่มและแข็งแรง เดาว่ายังชอบร้องเพลงอีกด้วย ฮ่า- หากพี่พัตรมีเวลาลงมาพัทยาอย่าได้เกรงใจ เราคงได้เดินชมฟองคลื่นกระทบฝั่งและรับฟังเรื่องราวช วนฟังของพี่พัตรอย่างรื่รเริง

ลมแรกฤดูหนาวขวยโชยอยูในบรรยากาศหลายวันมานี้ ผมใช้เวลาหลังกลับมาจากขายของ อ่านจดหมายและนิยายอยู่บนระเบียงหน้าบ้าน พระเอกของเรื่องกำลังขมักเขม้นสาละวนกับการทำงาน ดูไม่เหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย ในขณะเดียวกันผมกำลังชื่นชมพี่พัตร พี่ชายที่รักเคารพและนับถือที่อยู่แดนไกล ด้วยความรักและคำนึง

"น้องเฟริ์น-Zigzag-Jodeci"

[jodeci]

" ในสวนดอกไม้ ย่อมมีดอกไม้ หลากหลาย เผ่าพันธ์

แปลงนี้ เราอ่านแค่ ท้าย ๆ ก็พอรู้แล้วว่า

มีกลิ่น หอม และ งดงาม มากมายเพียงไร ......."


-------------

" ปีใหม่นี้ ขอให้มีความสุข พบเห็นแต่ รอยยิ้ม

อวบอิ่ม กับ ความรัก

มากนัก เงินทอง ผองมิตร สหาย

เปี่ยมล้น ความดี สะบายกาย สบายใจ ตลอดไป เทอญ ........." สวัสดีปีใหม่ 2556 เจ้า........

------ ด้วยจิตคารวะและความคิดถึง .-------
Pat Lumphun เจ้า........

กราบสวัสดีปีใหม่อ้ายบ่าว พี่พัตรที่เป็นที่รักและเคารพยิ่ง

รุ่งอรุณของปี2556หรือ2013 ผมรู้สึกเบิกบานยิ่ง...ด้วยอากาศที่เย็นสบายและรู้สึ กถึงความผ่อนกายสบายใจของตัวเอง จึงมานั่งดื่มกาแฟละเลียดตัวอักษรอ่านคำอวยพรของอ้าย พัตรและพี่น้องที่มีความปรารถนาดีให้ผม/น้อง/พี่/เพื่อนให้เจริญในการงาน สุขภาพแข็งแรง กราบขอบพระคุณอีกครั้งครับ

เวลาที่เราปลื้ม ประทับใจ หรือมีใครเป็นไอดอล ถ้าเค้ามาเยี่ยมเราถึงกระดาน หรือมาอวยพรให้เรามีความสุข สดใส สุขภาพแข็งแรง เราจะปลื้มและตื่นเต้นมากๆครับ ^^ ผมยังพูดถึงพี่พัตรตลอด4ปีที่ผมเดินทางในโลกของรถเก่ า จากเด็กน้อยในวันนั้นมาเป็นพี่วีของน้องๆในวันนี้ นำพามาสด้าให้มาไกลสุดขีด ผมชอบท้าวความถึงเรื่องราวเก่าๆของตัวเองให้น้องๆได้ ฟังเสมอว่าผมในวันนี้ถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือจากพี่ พัตรในวันนั้น ตั้งแต่หาอะไหล่8แรงจนช่วยหาอะไหล่เครื่องยนต์มาสด้า 1000(ที่ผมไปรบกวนพี่พัตรกับเพื่อนในช่วงสิ้นปีในปี2 554)ป้าแดงของผมคงไม่โด่งดังขนาดนี้ ผมยังชอบการห่อพัสดุของพี่พัตรเสมอ เอาใจใส่ ลายมือสวย และเป็นพี่ที่น่าเคารพยกย่อง น้องๆหลายๆคนได้ขอคำแนะนำเรื่องพ่อค้า ผมไม่ลังเลเลยที่จะแนะนำพี่พัตรลำพูนปู้นปู้น

เลยอยากจะขอห้วงเวลาที่รื่นเริงเป็นพยานให้สายลมช่วย นำพาความปรารถนาดีของน้องบ่าวคนนี้ นำพาความสุขความเจริญพัดพาไปสู่อ้ายบ่าว พี่พัตรลำพูนให้เจริญในกิจการ เป็นที่รักของทุกๆท่าน มีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปครับ

[Pat Lumphun]

กราบสวัสดีปีใหม่อ้ายบ่าว พี่พัตรที่เป็นที่รักและเคารพยิ่ง

รุ่งอรุณของปี2556หรือ2013 ผมรู้สึกเบิกบานยิ่ง...ด้วยอากาศที่เย็นสบายและรู้สึ กถึงความผ่อนกายสบายใจของตัวเอง จึงมานั่งดื่มกาแฟละเลียดตัวอักษรอ่านคำอวยพรของอ้าย พัตรและพี่น้องที่มีความปรารถนาดีให้ผม/น้อง/พี่/เพื่อนให้เจริญในการงาน สุขภาพแข็งแรง กราบขอบพระคุณอีกครั้งครับ
เลยอยากจะขอห้วงเวลาที่รื่นเริงเป็นพยานให้สายลมช่วย นำพาความปรารถนาดีของน้องบ่าวคนนี้ นำพาความสุขความเจริญพัดพาไปสู่อ้ายบ่าว พี่พัตรลำพูนให้เจริญในกิจการ เป็นที่รักของทุกๆท่าน มีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปครับ

---------------------
..........." ขอบใจหลาย ๆ ขอรับท่าน.........."

จริง ๆ เราเป็นลูกชาวนาบ้านนอก อ.หางดง จ.เชียงใหม่ ดิ้นรน ไปตามความรู้สึกของตัว ค้นหาตัวเองเจอเมื่อทำงานประจำผ่านไป 2 บริษัท

ได้ทำในสิ่งที่รัก และชอบ จึงอยู่กับเค้าได้โดยไม่รู้สึกเบื่อ ได้เดินทาง ได้คุยกับคนหลาย ๆ แบบ หลายความรู้สึก หลายอารมณ์ ต่างสถานะ

ดูเหมือนทุกอย่างกำลังเริ่มต้นได้อยู่เสมอ เพราะเวลาไม่เคยหยุดเดิน เราเองก็ต้องเดินไปกับมัน .

หลายปีก่อน โดนพ่อบ่นประจำว่าตื่นสาย ทุกวันนี้ พ่อไม่อยู่บ่นแล้ว และพ่อก็รับรู้แล้วว่า คนตื่นสายก็สามารถดูเเลตัวเองได้

ทุกคนมีเวลาแต่ละวันเท่ากัน อยู่ที่จะใช้มันยังไงให้ลงตัวกับคน ๆ นั้นมากกว่านะ เราว่า ..........

ว่าง ๆ จะหัดเขียน บทความในนี้ อีกครับ .........ยังมีเรื่องราวที่อยากแชร์ อีกมากมาย .

ทำงานก่อน ขอรับ.........

---------- บาย .----------

[Pat Lumphun]

[QUOTE=no school today pattaya;9967517]วันที่2/1/2556
เขียนที่บ้าน No school today pattaya
: ts01:
ถึงพี่พัตร ลำพูน ที่รักเคารพนับถือ
เหมือนเราจินตนาการมองความงดงามในยามเช้าและจิบกาแฟด ูผีเสื้อดอกไม้ซบเกสร พี่พัตรเป็นเสมือนพี่ชายผม-เพื่อนของผม เห็นไหมครับพี่พัตรเรามีอะไรเหมือนกัน ชอบอ่านตัวหนังสือเริงระบำยาวๆ-ขีดเขียนบ่นรำพึงรำพัน ฮ่า-ฮ่า ผมตื่นเต้นกับการเขียนจดหมาย การอ่าน-ผมสนุกมาก เมื่อเช้าผมเล่าให้พี่น้องผมฟัง ถึงแม้พี่พัตรจะเขียนมาน้อยบรรทัด แต่ว่าเราชอบมันมากที่สุด แล้วจะมีเรื่องใดที่มีความหมายเท่าเล่า
ผมนั่งมองรูปถ่ายพี่พัตรด้วยใจนิ่งเงียบ และยิ้มที่มุมปาก ใบหน้ารูปไข่ผิวพรรณสีแทน มีหมวกแ๊ปเป็นเพื่อนรับกับใบหน้า เสื้อฮาวายพริ้วสีสันเข้ากับบรรยากาศเดือนมกราคม พี่พัตรดูหนุ่มและแข็งแรง เดาว่ายังชอบร้องเพลงอีกด้วย ฮ่า- หากพี่พัตรมีเวลาลงมาพัทยาอย่าได้เกรงใจ เราคงได้เดินชมฟองคลื่นกระทบฝั่งและรับฟังเรื่องราวช วนฟังของพี่พัตรอย่างรื่รเริง

ลมแรกฤดูหนาวขวยโชยอยูในบรรยากาศหลายวันมานี้ ผมใช้เวลาหลังกลับมาจากขายของ อ่านจดหมายและนิยายอยู่บนระเบียงหน้าบ้าน พระเอกของเรื่องกำลังขมักเขม้นสาละวนกับการทำงาน ดูไม่เหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย ในขณะเดียวกันผมกำลังชื่นชมพี่พัตร พี่ชายที่รักเคารพและนับถือที่อยู่แดนไกล ด้วยความรักและคำนึง

"น้องเฟริ์น-Zigzag-Jodeci"
-----------------------
..........555.....ที่จริงแล้ว ใส่หมวกเพราะว่าหัวล้านแล้ว ต่างหาก ขอรับ ด้วยวัยที่มากขึ้น ผมร่วงหล่น ตามกาลเวลา และกรรมพันธ์ หายไปตอนไหนไม่รู้

แต่หัวใจ ยังเด็กอยู่ ตลอดเวลา อิ ๆ แต้นา ........

---------------
.......... วันนี้ หลังจากตื่นสักพัก ปรับตัวเพื่อรับสภาพการตื่นจากการพัก จากภวังค์ เข้ามาดูกระทู้ ต่าง ๆ ของเราเองในบอร์ด ซื้อ - ขาย

ช่วงนี้ เป็นช่วงที่ สงบเงียบ ไม่ค่อยมีอะไร หวือ หวา เท่าไหร่ ต้องดิ้นรนทางอื่น ๆ นอกเวบ เพื่อความอยู่รอด ว่ากันไป ........

ก่อนปีใหม่มาเยือน ประมาณ 4- 5 วัน ก่อนสิ้นปี 2555 ในสมองเราถูกหญิงสูงวัยท่านหนึ่ง เมมโมรี่ไว้โดยที่ท่านไม่รู้ตัว ขอรับ.

[/COLOR]
เริ่มจาก เรามีลูกค้าท่านหนึ่ง ชายผิวเข้ม คุยสุภาพ กันเอง อายุสามสิบกว่า ๆ ได้ครับ เราไม่รู้จักเค้าหรอก รู็แต่ว่า อารมณ์เดียวกันกับพวกเรา คือชอบรถ ชอบความคลาสสิค

ดูเหมือนว่า เค้าอยู่ กทม. เราไม่รู้ด้วยว่าชื่ออะไร ทำงานเกี่ยวกับส่วนไหน ยังไง เพราะนั่นเป็นเรื่องของลูกค้า ปกติ เราคุยกับลูกค้าเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับงาน เท่านั้น

ดูเหมือนว่า สิ่งที่เราไม่รู้ มันได้ถูกมองข้ามไปแล้ว

ทุก ๆ ครั้งที่เค้าขึ้นมา ทางเหนือ ลำพูน - เชียงใหม่ หากมีเวลา เค้าจะมาเที่ยวหาเราที่ซ๊อบ ลำพูน แยกดอยติ แวะมาทักทาย ดูรถคันโน้น คันนี้ โน่น นี่ นั่น เรื่อยเปื่อยเค้า

เราให้อิสระ เค้าก็ดูไป คุยไป สนุกสนาน 3 - 4 เดือน เค้า ขึ้นมาที ก็แวะอยู่อย่างนี้ ครับ. อุดหนุนบ้างในส่วนที่เค้าต้องใช้ เพื่อทำรถ สามเดือนที่แล้วเค้าซื้อล้ออะไหล่รถโฟล์คเรา

จำนวน หนึ่งวงแล้วฝากทิ้งไว้

ก่อนปีใหม่ 5 วันได้ เค้าขับ อีซูซุ ดรากอนอาย ตอนเดียว ไม่ใหม่ แต่ก็ไม่เก่า มาจอดที่ริมถนนหน้าซ๊อบเรา เดินเข้ามาในซ๊อบ ประมาณ 20 เมตรได้

ทักทาย เหมือนเดิม" สวัสดีครับพี่ " เราพูดก่อน " สวัสดีครับคุณพัตร " เค้าตอบ " มารับล้อครับ เหมือนต้องใช้ละ "

เราเข้าไปในซ๊อบ หยิบออกมา เช็ด เป่าลม เนื่องจากฝุ่นจับ ทิ้งไว้นาน แล้วจัดใส่กระสอบข้าวสาร เพื่อความเรียบร้อย เค้าบอก" คุณแม่มาด้วย สวัสดีแม่หน่อยปะ "

เราหยิบล้อ แล้วเดินตามออกจากซ๊อบไปที่รถกระบะ ตอนเดียวที่จอดอยู่ ริมถนน เอาล้อวางในกระบะ ในกระบะมีของนิดหน่อย ไม่มาก แทบจะว่างเปล่า ....

ช่วงเวลาใกล้เที่ยง แดดหน้าหนาว เริ่มร้อน เสียงเครื่องยนต์มังกรทอง ไดเรกอินเจ็คชั่น ทำงาน กระหื่ม เปิดแอร์ ไม่ดับเครื่อง หัวเก๋งติดฟิมล์ ค่อนข้างมึดนิดหนึ่ง

แดดเริ่มจ้า แทบมองไม่เห็นคนที่นั่งอยู่ในรถ เรายืนคุยกันอยู่ที่ข้างรถใกล้ประตูซ้าย นิดหนึ่ง คุณลูก ก็ส่งสัญณาณให้คุณแม่ลกกระจกลง เพื่อเราจะได้ สวัสดี

พอกระจกข้างซ้าย ลดลง เท่านั้น ...เราเห็นหญิงสูงวัย รูปร่างท้วมนิดหนึ่ง ใบหน้าอิ่มเอิบ มีประกายความงามออร่า นั่งอยู่พร้อมอุปกรณ์ พัดวี หมอน เบาะ ผ้ารอง

ตามประสาคนสูงอายุ หน้าตายิ้มแย้ม เราอึ้ง ....นิดหนึ่ง เหมือนเวลา หยุดเดิน 3 วินาทีได้ เพื่อให้ทุกอย่างต่อเนื่อง เรารีบกล่าว " คุณแม่สวัสดีครับ จะไปไหนกันหรือครับ "

คุณแม่ตอบว่า " ไปรับข้าวสารมาค่ะ " เราแลมองไปที่พื้นที่กระบะอีกรอบ ไม่เห็นกระสอบ บรรจุข้าวสาร คุณแม่สวนต่อเลย ชี้ให้ดู รถบบรทุก 6 ล้อ ที่วิ่งเลยหน้าไป

แล้วพูดว่า " นั่นไง อยู่ในรถบรรทุกคันนั้น จะเอาไปแจกเค้า ปีใหม่ค่ะ "

เราสะอึก อีกรอบ แล้วพูด ต่อ " แถว ๆ บ้านหรือครับ "

" ใช่ค่ะ " คุณแม่พูด

" ดีเลยครับ คุณแม่ เดินทางปลอดภัย นะครับ " เราตอบ

" ไปก่อนพัตร สวัสดีคับ " คุณลูกชายพูด " สวัสดีครับพี่ " เราตอบ สิ้นเสียง รถกระบะ ตอนเดียว ขับออกจากหน้าร้านเราไป


เราไม่รู้จักคุณแม่ เราไม่รู้จักคุณลูก เราเดินกลับเข้าร้าน ระยะ 20 เมตร ก้มหน้ามองเท้าตัวเองที่ก้าวเดิน แต่ละก้าว ช้า ๆ ในใจครุ่นคิด

" ละลายใจ ฉิบหาย ไม่ค่อยได้ทำบุญกะเค้าเลย อยากเกาะชายเสื้อคุณแม่ ตอนแจกข้าวสาร บ้างจัง........."




เราเห็นความตั้งใจของคุณแม่ นั่งรถ ตอนเดียว จาก กทม. เพื่อมารับ ข้าวสาร ไปทำบุญ เอนก็ไม่ได้ เมื่อยก็เมื่อย เหนื่อยก็เหนื่อย ต้องนั่งกลับอีก

เราขับเองยังอยากจะให้ถึงแล้ว เมื่อไหร่ จะถึงซะที .............

ป่านนี้คุณแม่ถึง กทม . แล้ว แต่ทิ้งความทรงจำไว้ให้ผม โดยที่ไม่ต้องรู้จักกันเลย ..อยากกราบคุณแม่ ขอให้คุณแม่ แข็งแรง ๆ นะครับ.

ที่บ้านพัก ตัวเมือง ลำพูน
-------- บาย.---------















[/COLOR]

[no school today pattaya]

[QUOTE=Pat Lumphun;9973511]

วันที่2/1/2556
เขียนที่บ้าน No school today pattaya
: ts01:
ถึงพี่พัตร ลำพูน ที่รักเคารพนับถือ
เหมือนเราจินตนาการมองความงดงามในยามเช้าและจิบกาแฟด ูผีเสื้อดอกไม้ซบเกสร พี่พัตรเป็นเสมือนพี่ชายผม-เพื่อนของผม เห็นไหมครับพี่พัตรเรามีอะไรเหมือนกัน ชอบอ่านตัวหนังสือเริงระบำยาวๆ-ขีดเขียนบ่นรำพึงรำพัน ฮ่า-ฮ่า ผมตื่นเต้นกับการเขียนจดหมาย การอ่าน-ผมสนุกมาก เมื่อเช้าผมเล่าให้พี่น้องผมฟัง ถึงแม้พี่พัตรจะเขียนมาน้อยบรรทัด แต่ว่าเราชอบมันมากที่สุด แล้วจะมีเรื่องใดที่มีความหมายเท่าเล่า
ผมนั่งมองรูปถ่ายพี่พัตรด้วยใจนิ่งเงียบ และยิ้มที่มุมปาก ใบหน้ารูปไข่ผิวพรรณสีแทน มีหมวกแ๊ปเป็นเพื่อนรับกับใบหน้า เสื้อฮาวายพริ้วสีสันเข้ากับบรรยากาศเดือนมกราคม พี่พัตรดูหนุ่มและแข็งแรง เดาว่ายังชอบร้องเพลงอีกด้วย ฮ่า- หากพี่พัตรมีเวลาลงมาพัทยาอย่าได้เกรงใจ เราคงได้เดินชมฟองคลื่นกระทบฝั่งและรับฟังเรื่องราวช วนฟังของพี่พัตรอย่างรื่รเริง

ลมแรกฤดูหนาวขวยโชยอยูในบรรยากาศหลายวันมานี้ ผมใช้เวลาหลังกลับมาจากขายของ อ่านจดหมายและนิยายอยู่บนระเบียงหน้าบ้าน พระเอกของเรื่องกำลังขมักเขม้นสาละวนกับการทำงาน ดูไม่เหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย ในขณะเดียวกันผมกำลังชื่นชมพี่พัตร พี่ชายที่รักเคารพและนับถือที่อยู่แดนไกล ด้วยความรักและคำนึง

"น้องเฟริ์น-Zigzag-Jodeci"
-----------------------
..........555.....ที่จริงแล้ว ใส่หมวกเพราะว่าหัวล้านแล้ว ต่างหาก ขอรับ ด้วยวัยที่มากขึ้น ผมร่วงหล่น ตามกาลเวลา และกรรมพันธ์ หายไปตอนไหนไม่รู้

แต่หัวใจ ยังเด็กอยู่ ตลอดเวลา อิ ๆ แต้นา ........

---------------
.......... วันนี้ หลังจากตื่นสักพัก ปรับตัวเพื่อรับสภาพการตื่นจากการพัก จากภวังค์ เข้ามาดูกระทู้ ต่าง ๆ ของเราเองในบอร์ด ซื้อ - ขาย

ช่วงนี้ เป็นช่วงที่ สงบเงียบ ไม่ค่อยมีอะไร หวือ หวา เท่าไหร่ ต้องดิ้นรนทางอื่น ๆ นอกเวบ เพื่อความอยู่รอด ว่ากันไป ........

ก่อนปีใหม่มาเยือน ประมาณ 4- 5 วัน ก่อนสิ้นปี 2555 ในสมองเราถูกหญิงสูงวัยท่านหนึ่ง เมมโมรี่ไว้โดยที่ท่านไม่รู้ตัว ขอรับ.

[/COLOR]
เริ่มจาก เรามีลูกค้าท่านหนึ่ง ชายผิวเข้ม คุยสุภาพ กันเอง อายุสามสิบกว่า ๆ ได้ครับ เราไม่รู้จักเค้าหรอก รู็แต่ว่า อารมณ์เดียวกันกับพวกเรา คือชอบรถ ชอบความคลาสสิค

ดูเหมือนว่า เค้าอยู่ กทม. เราไม่รู้ด้วยว่าชื่ออะไร ทำงานเกี่ยวกับส่วนไหน ยังไง เพราะนั่นเป็นเรื่องของลูกค้า ปกติ เราคุยกับลูกค้าเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับงาน เท่านั้น

ดูเหมือนว่า สิ่งที่เราไม่รู้ มันได้ถูกมองข้ามไปแล้ว

ทุก ๆ ครั้งที่เค้าขึ้นมา ทางเหนือ ลำพูน - เชียงใหม่ หากมีเวลา เค้าจะมาเที่ยวหาเราที่ซ๊อบ ลำพูน แยกดอยติ แวะมาทักทาย ดูรถคันโน้น คันนี้ โน่น นี่ นั่น เรื่อยเปื่อยเค้า

เราให้อิสระ เค้าก็ดูไป คุยไป สนุกสนาน 3 - 4 เดือน เค้า ขึ้นมาที ก็แวะอยู่อย่างนี้ ครับ. อุดหนุนบ้างในส่วนที่เค้าต้องใช้ เพื่อทำรถ สามเดือนที่แล้วเค้าซื้อล้ออะไหล่รถโฟล์คเรา

จำนวน หนึ่งวงแล้วฝากทิ้งไว้

ก่อนปีใหม่ 5 วันได้ เค้าขับ อีซูซุ ดรากอนอาย ตอนเดียว ไม่ใหม่ แต่ก็ไม่เก่า มาจอดที่ริมถนนหน้าซ๊อบเรา เดินเข้ามาในซ๊อบ ประมาณ 20 เมตรได้

ทักทาย เหมือนเดิม" สวัสดีครับพี่ " เราพูดก่อน " สวัสดีครับคุณพัตร " เค้าตอบ " มารับล้อครับ เหมือนต้องใช้ละ "

เราเข้าไปในซ๊อบ หยิบออกมา เช็ด เป่าลม เนื่องจากฝุ่นจับ ทิ้งไว้นาน แล้วจัดใส่กระสอบข้าวสาร เพื่อความเรียบร้อย เค้าบอก" คุณแม่มาด้วย สวัสดีแม่หน่อยปะ "

เราหยิบล้อ แล้วเดินตามออกจากซ๊อบไปที่รถกระบะ ตอนเดียวที่จอดอยู่ ริมถนน เอาล้อวางในกระบะ ในกระบะมีของนิดหน่อย ไม่มาก แทบจะว่างเปล่า ....

ช่วงเวลาใกล้เที่ยง แดดหน้าหนาว เริ่มร้อน เสียงเครื่องยนต์มังกรทอง ไดเรกอินเจ็คชั่น ทำงาน กระหื่ม เปิดแอร์ ไม่ดับเครื่อง หัวเก๋งติดฟิมล์ ค่อนข้างมึดนิดหนึ่ง

แดดเริ่มจ้า แทบมองไม่เห็นคนที่นั่งอยู่ในรถ เรายืนคุยกันอยู่ที่ข้างรถใกล้ประตูซ้าย นิดหนึ่ง คุณลูก ก็ส่งสัญณาณให้คุณแม่ลกกระจกลง เพื่อเราจะได้ สวัสดี

พอกระจกข้างซ้าย ลดลง เท่านั้น ...เราเห็นหญิงสูงวัย รูปร่างท้วมนิดหนึ่ง ใบหน้าอิ่มเอิบ มีประกายความงามออร่า นั่งอยู่พร้อมอุปกรณ์ พัดวี หมอน เบาะ ผ้ารอง

ตามประสาคนสูงอายุ หน้าตายิ้มแย้ม เราอึ้ง ....นิดหนึ่ง เหมือนเวลา หยุดเดิน 3 วินาทีได้ เพื่อให้ทุกอย่างต่อเนื่อง เรารีบกล่าว " คุณแม่สวัสดีครับ จะไปไหนกันหรือครับ "

คุณแม่ตอบว่า " ไปรับข้าวสารมาค่ะ " เราแลมองไปที่พื้นที่กระบะอีกรอบ ไม่เห็นกระสอบ บรรจุข้าวสาร คุณแม่สวนต่อเลย ชี้ให้ดู รถบบรทุก 6 ล้อ ที่วิ่งเลยหน้าไป

แล้วพูดว่า " นั่นไง อยู่ในรถบรรทุกคันนั้น จะเอาไปแจกเค้า ปีใหม่ค่ะ "

เราสะอึก อีกรอบ แล้วพูด ต่อ " แถว ๆ บ้านหรือครับ "

" ใช่ค่ะ " คุณแม่พูด

" ดีเลยครับ คุณแม่ เดินทางปลอดภัย นะครับ " เราตอบ

" ไปก่อนพัตร สวัสดีคับ " คุณลูกชายพูด " สวัสดีครับพี่ " เราตอบ สิ้นเสียง รถกระบะ ตอนเดียว ขับออกจากหน้าร้านเราไป


เราไม่รู้จักคุณแม่ เราไม่รู้จักคุณลูก เราเดินกลับเข้าร้าน ระยะ 20 เมตร ก้มหน้ามองเท้าตัวเองที่ก้าวเดิน แต่ละก้าว ช้า ๆ ในใจครุ่นคิด

" ละลายใจ ฉิบหาย ไม่ค่อยได้ทำบุญกะเค้าเลย อยากเกาะชายเสื้อคุณแม่ ตอนแจกข้าวสาร บ้างจัง........."




เราเห็นความตั้งใจของคุณแม่ นั่งรถ ตอนเดียว จาก กทม. เพื่อมารับ ข้าวสาร ไปทำบุญ เอนก็ไม่ได้ เมื่อยก็เมื่อย เหนื่อยก็เหนื่อย ต้องนั่งกลับอีก

เราขับเองยังอยากจะให้ถึงแล้ว เมื่อไหร่ จะถึงซะที .............

ป่านนี้คุณแม่ถึง กทม . แล้ว แต่ทิ้งความทรงจำไว้ให้ผม โดยที่ไม่ต้องรู้จักกันเลย ..อยากกราบคุณแม่ ขอให้คุณแม่ แข็งแรง ๆ นะครับ.

ที่บ้านพัก ตัวเมือง ลำพูน
-------- บาย.---------















[/COLOR]

แดดอ่อนโยนบ่ายสวย เสียงกระบอกโทรศัพย์ดังขึ้น เป็นเสียงดนตรีขับกล่อมเข้ากับบรรยากาศสายลมหนาว กางเกงบลูยีนส์สีซีดจาง รองเท้าแตะนันยางจากมาบุญครองเซนเตอร์ เสื้อยืดสีน้ำตาลอ่อน บอกท่วงเย้ยหยันก้าวลงมาจากแอร์คอนดิชั่น ผีเสื้อขยับปีกโบยบินยังหยุดพักทักทาย

Jodeci ใบหน้ายิ้มแย้มเปร่งปลั่ง เรานั่งคุยกันในบ้านเช่าเล็กๆหลังหนึ่งของ ณ นครไม่เคยหลับไหล พี่พัตรตัวหนังสือคล่องแคล่วเป็นจังหวะขบวนยาวเหมือน วงดุริยางค์ ผมจุดสูบบุหรี่มวนต่อมา อ่านนิยายขนาดยาว ของพี่พัตรเป็นเรื่องวันๆที่น่ารักทั้งยังสนุกสนานแท บวางไม่ลง

เขียนมาให้น้องอ่านบ่อยๆนะครับพี่ชายที่รักเคารพ อากาศก็น่ารัก บรรยากาศช่างรื่นรมย์

[capella_man]

แสงแดดอ่อนๆยามเช้า ดอกไม้สีสันสวยงามน่ารักพลิ้วไหวไปมาตามกระแสลมในฤดู หนาว ผมบรรจงใช้นิ้วอวบอ้วนของผมเขียนจดหมายถึงพี่ชายที่ผ มรักของผมอย่างมีความสุข ในเวลาแบบนี้บางอย่างรอบๆตัวน้องเริ่มเปลี่ยนแปลงไปท ีละนิดทีละน้อย แต่ผมก็รับรู้ได้ถึงความสุขนั้นครับพี่ชายผมอมยิ้มอย ู่นะพี่รู้ไหม เช้านี้กาแฟหอมกรุ่น ควันบุหรี่ร่องลอยไปในอากาศแล้วจางไป ผมมีความสุขเสมอที่ได้เขียนจดหมายน่ารักๆฉบับน้อยๆส่ งถึงคนที่ผมรักและคิดถึง
พี่เป็นเช่นไรบ้างครับ เช้านี้มีอะไรลองท้องแล้วหรือยังครับพี่ชาย สายลมของความคิดถึงของผมน้องเปิ้ล ฝากส่งผ่านอากาศที่สดชื่นไปหาพี่ชายที่พัทยาครับ
สุดท้ายนี้ผมหมายถึง นี่ไม่ใช่จดหมายฉบับสุดท้ายที่ส่งไปถึงพี่แน่นอนครับ ผม
รักษาสุขภาพด้วยนะครับพี่ชาย
รักและเคารพพี่เสมอ...
หมูเปิ้ลครับ