ผมว่าเราตัดเรื่อง spare part ออกไปก่อน แล้วค่อยๆแกะข้อมูลออกมาเรื่อยๆดีกว่าครับ
- ในส่วนของรูปแบบจานพวงมาลัย มันมีมายาวนานควบคู่กับการออกแบบส่วนประกอบอื่นๆของร ถแน่นอนครับและมีใช้ทุกโรงงาน ทุกยี่ห้อ เรียกไืด้ว่าเป็น common pattern ส่วนวิวัฒนาการทางเทคนิคคงประมาณที่เรียนไปแล้วหยาบๆ
- รูปต่างๆที่ปรากฏตาม catalogue อันนี้ผมไม่มีความรู้ที่ชัดเจน และไม่ค่อยสนใจเพราะมันไม่ตรงกับการนำเข้าชิ้นส่วนใน ประเทศไทยทุกอย่างตามนั้น ประมาณฝรั่งแบบ ไทยอีกแบบ และในแง่การสะสมโดยส่วนตัวผมมองว่ามันไม่สวย ขาดสุนทรียภาพและ " เกร่อ "�
- มาพิจารณาในเรื่องการนำเข้าประเทศไทยในเชิงพานิชย์ แน่นอนว่าไม่มีการนำรถประกอบเสร็จทั้งคันนั่งเรือมาแ น่ๆ เฉพาะตัวถังทั้งหมด 10-11 คัน ( อันนี้ไม่แน่ใจ เกือบได้เห็นเป็นบุญตาที่แม่สอด แต่พรรคพวกรีบแบ่งเค้กกันเสียก่อน!) �อัดกันมาแน่นในลังไม้สน ( อันเป็นเหตุผลว่าทำไมต้องดัดตัวถังก่อนประกอบ ทั้งที่เป็นของใหม่)�
- และรวมถึงส่วนประกอบต่างๆที่จัดเข้าชุดมาพร้อมชุดสี (บังโคลน,หุ้มโซ่ ) ไม่ว่าจะเป็นวงล้อ,ชุดไฟ,อาน ฯลฯ ซึ่งในระบบขับเคลื่อนโดยเฉพาะจานปั่น จะถูกออกแบบให้แสดงสัญลักษณ์ของรถแต่ละยี่ห้ออย่างชั ดเจน
- แน่นอนว่าตัวจริงมันก็ต้องมาพร้อมตัวสำรอง ชิ้นส่วนอะไหล่ทดแทนมากมายที่อยู่ในสต๊อกถูกทิ้งไว้เ ป็นภูเขาเลากา เพราะตัวจริงมันไม่พังซะที มันถึงเหลือมาถึงพวกเรานี่แหละครับ!
ส่วนประเด็นที่ผมพูดถึงคงเป็นส่วนที่ปรากฏในเชิงพานิ ชย์ในบ้านเรามากกว่า ในเรื่องของ spare part ถ้าจะเอาให้กระจ่าง คงต้องไปขอข้อมูลการนำเข้าย้อนหลังจาก เซ่ง ง่วน ฮง หรือ เทพนครพานิชย์?�
Bookmarks