ผมไม่ชอบยำอะไหล่รถคับ... เคยแล้ว... ไม่อร่อยเลย.. แต่ปละกระป๋องชอบมากๆ ใส่หอมใหญ่ ยิ่งอร่อย..
หรือถ้าผมยำจริง ก็ไม่บอกคุณหรอกว่าผมยำของคุณ....เดี๋ยวโดนประนาม(ต้ องทำแบบไม่ให้รู้)
ผมล้อเล่นนะครับ... ไม่ได้คิดจะทำแบบนั้น แน่นอน... ไม่่ใช่ประเภทคนเห็นแก่ได้ครับ
ของๆใคร คนนั้นก็รัก ผมไม่ได้อยากได้ของๆคนอื่นๆ
ผมเคยเก็บโทรศัพท์เครื่องละหมื่นกว่าบาทได้ที่ลาน
จอดรถของซีคอน ผมยังต้องยืนรอสายให้เจ้าของโทรเข้ามา หา เ พื่อมาเอาโทรศัพท์ของเค้าคืนเลย
... พ่อกับแม่ผมสอนมาแบบนี้ครับ... ถึงได้ไม่รวยซะที.. ต้องรับจ้างทำ Lam ไปเรื่อยๆ สนุกๆ...
อาจจะมีบ้างที่ อะไหล่จุกจิกเล็กน้อย ที่หล่นหาย หรือชำรุดจากการรื้อ แล้วต้องทิ้ง... ที่ผมจะต้อง
แยกกล่องเก็บของ ของใครของมัน ไม่ให้ปนกันอยู่แล้ว....
สบายใจได้เรื่องของ... แต่ตอนนี้ผมกังวล เรื่องความพอใจของลูกค้าที่มาทำรถมากกว่าครับ

Bookmarks