คนบ้ารถถีบคุยกัน(2)

[wasant]

ร้านนี้เค้ารับทำที่สองพันรวมค่าแรงครับ มีล้อฝั่งที่พ่วงให้ด้วย ตัวเองกำลังเลือกๆรถอยู่ กะไว้ว่าจะทำขนาดล้อ24" จะใช้รถชายหรือหญิงกำลังคิดๆอยู่ ว่าจะเขียนแบบหรือวาดรูปให้ร้านเค้าดูด้วย เอาแนวทรงโบราณๆหน่อย และก็จะเช็คเอาขนาดให้ใส่รถกระบะของตัวเองได้ด้วย
ในรูปนี้เป็นอีกคันหนึ่งที่ตลาดแถวๆหนองแขม ประกอบที่ชลบุรีเช่นเดียวกัน

[crank]

ขอบใจน้องมากนะครับที่อธิบายเรื่องที่ใส่หมูซึ่งตัวเ องก็บอกแล้วว่าเรียกไม่ถูก แต่บางพื้นที่จะจะเรียกแตกต่างกันออกไปอีก คนแก่ไม่ใช่จะรู้มากมายอะไรหรอกครับ พออยากรู้อะไรค่อยศึกษา เปรียบเหมือนคนเล่นคอม ถ้าเรียนแต่ไม่ได้ลงมือเล่น รู้ไปก็เปล่าประโยชน์เดี๋ยวก็ลืม

พูดถึงคนใต้ใจถึงก็มีเรื่องเล่าให้ฟังหน่อยครับ
คือเมื่อวานนี้กลับจากทำงานก็ขี่จักรพอถึงหน้าโรงเหล ็กแวบหนึ่งในความคิดอยากไปเอาขาจักรเย็บผ้ารุ่นเก่า. .....ความคิดก็เหมือนลมพัดนั่นแหละครับ แค่สามสี่วินาทีก็หยุดคิด....แต่โทรศัพท์ดังขึ้นก็เล ยรับ.........อาจารย์......ๆ....ๆ ตะกี้นี้อาจารย์อีกคนออกไปธุระ กลับมาเดินไปเดินมาแล้วเล่าให้ฟังว่า........(สรุปว่ ามีอาจารย์อยู่ 3 คนอยู่คนละโรงเรียน)
คนพัทลุงขับรถขึ้นมาเอาขาจักรที่บ้านอาจารย์........ ..เหมาไปหมดเลย..(อาจารย์แกลงขายในเน็ทแต่แกขี้เกียจ ส่ง)...อาจารย์คนที่เล่าเล่าแบบตื่นเต้นและแกเป็นคนน ครศรีธรรมราช .สำเนียงใต้แต่พูดภาษากลาง... ส่วนอาจารย์คนที่ขายขาจักรเป็นคนฉะเชิงเทรา...ส่วนผม คนฟังไม่ต้องบอก ว่าเป็นคนที่ไหน ....ที่แท้กระเหรี่ยงเมืองกาญจน์
.ผมก็เลยเล่าให้ฟังว่า..เมื่อสักห้าวินาทีที่แล้วยัง คิดเรื่องขาจักรอยู่เลย...มันเหมือนมีลางอะไรสักอย่า ง.....แต่ทำไมซื้อหวยมันถึงไม่ถูก....ว่าแล้วทำไมท้า ยรถผมวันนี้จึงมีขาจักรติดมา...(เพราะพึ่งไปซื้อมาเม ื่อหกโมงเช้านี่เอง...ก่อนที่จะสายไป).......เดี๋ยวล งไปถ่ายรูปให้ดู...

คนพัทลุงนี่ขึ้นมาหาของไกลจัง ไม่ต้องสงสัยครับก็เพราะว่าที่นั่นไม่ค่อยมีของให้เล ่นกันมากนักจนแทบจะไม่มีเลย ตามโรงเหล็กก็มีคนมาจองล่วงหน้า ส่วนจักรยานก็นิยมกันแป็บเดียวบ้านที่มีรถก็เก็บไว้ใ นบ้านกันหมดที่ยังปั่นให้เห็นก็คนที่ใช้รถกันอยู่ประ จำไม่ได้สนใจกระแสอะไรและจักรยานสามล้อที่นับวันจะลด น้อยลงทุกทีสามล้อที่นี่ก็ถอดแบบมาจากเมืองสงขลาสมัย ยังเป็นศูนย์กลางการปกครอง คือนิยมใช้จักรยานอังกฤษ ราเล่ห์จะเป็นยี่ห้อที่แพงที่สุดรองลงมาก็ฟิลลิปส์ เฮอร์คิวเลสติดกับพ่วงข้างโดยส่วนที่นั่งจะทำจากหวาย ถักและสาน มายุคหลังจึงเปลี่ยนเป็นจักรยานสแตนดาร์ด ค่อยๆหมดความนิยมลงตอนรถตุ๊กๆและจักรยานยนต์รับจ้างเ ริ่มมีมากขึ้น ตอนนี้็ก็เหลือแค่ทำหน้าที่รับส่งแม่ค้าในตลาดสด ครับ /ผมก็เป็นคนพัทลุงคนหนึ่งที่ไปหาของไกลถึงมุกดาหาร ส่วนใหญ่จะเป็นของกินครับ

[mka]

เมื่อเช้าความคิดและมือไม่ไว ไม่อย่างนั้นได้ภาพสวยๆแล้ว ก็ชาวบ้านแถวที่ทำงานแกขี่นกทะเล 28"ชาย พ่วงศรีภรรยา อายุแต่ละคนก็ประมาณ 70 ไปซื้อของที่ร้านค้า พอดีลืมไปขอถ่ายรูป ผู้ชายก็ใส่กางเกงจีนเสื้อทำไร่ คุณยายก็นั่งไพล่(ไม่รู้พิมพ์ถูกหรือเปล่า) ทำให้นึกถึงสมัยที่แกยังหนุ่มยังสาว แกคงรักกันดีนะ....
เปรียบได้กับสมัยนี้ ผู้หญิงอะไรนุ่งกระโปรงแต่นั่งคล่อม ถ่างขายังเหมือนเตรียมพร้อม โดยเฉพาะนักเรียนมัธยม คงเหมือนกันทุกที่
ก็นึกอยู่เสมอว่าคู่รักสมัยนี้จะอยู่กันยืดยาวนั้นหา น้อยเต็มทีเนื่องจากสภาพปัจจุบัน ผู้หญิงต้องทำงานนอกบ้านการพึงพอใจกับคนใกล้ชิดหรือเ พื่อนร่วมงานมีมากไม่เหมือนรุ่นพ่อรุ่นแม่ที่นุ่งผ้า ถุงมิดชิด ออกไปทำนาทำไร่ด้วยกัน โอกาสนอกลู่นอกทางจึงมีน้อยหรือมีก็ต้องหลบหนีหน้าผู ้คนกันเลยทีเดียว....
เมื่อเดือนก่อนไปคุยกับเจ้าของร้านถ่ายรูปที่อยู่สาม แยก แกบอกว่าอาจารย์นี่ตกยุค....ก่อนหน้านี้วัยรุ่นผู้หญ ิงเค้านิยมย้อมสีขนกัน กางเกงของบรรพบุรุษเราที่ไปยืมมันมาจากในป่าก็ไม่ใส่ กันแล้วชอบขยับขาให้เห็นสีที่ย้อม ผมตกใจ ...อะไรจะขนาดนั้น ..นี่เราตกยุคไปช่วงหนึ่งเหมือนตกยุค bmx ยั้งงั้นเชียวหรือ......

[wasant]

วันเสาร์ที่ผ่านมา มีนัดกับพี่แจ๊คที่คลองถม ตอนสายๆแกโทรมาบอกว่ากำลังอยู่ที่มิวเซียมสยาม แต่งชุดราชประแตนปั่นจักรยานมาเที่ยว มีทั้งคนไทยคนฝรั่งขอถ่ายรูปแกเต็มเลย

ตอนเย็นก็เจอแกอีกทีที่คลองถมตามนัด ปั่นบีเอสเอ26" ใส่ชุดราชประแตนชุดเก่ง(ยังไม่ถอดออก คงใส่ยันถึงลพบุรี) นัดเอาเอกสารให้แก เห็นแล้วต้องบอกแกบ้าดี..... ชุดโบราณปั่นรถถีบ ตัวเองก็เคยใส่ แต่ตอนนั้นเป็นงานรณรงค์ แต่แต่งคนเดียวโดดๆแบบนี้หากไม่รักจริงบ้าจริงคงไม่ท ำแน่ๆ.... ยกนิ้วให้แกเลย พี่แจ๊ค....

[Super_Tum]

นี้สิคนบ้ารถถีบตัวจริงๆๆๆๆๆๆ em97em97em97

[TOOK_14]

โอ้....นับถือ จริงๆครับ... หัวใจไม่ธรรมดา
ถ้าเป็นกลุ่ม เป็นก๊วน พอไหว
ถ้าคนเดียว.....ผมยืนยันเลยครับ........ผมไม่กล้าครั บพี่
(ขอเลือกเป็นกระโดดสะพานสูงๆแทนครับ 55 )

[utaa_67]

เท่ห์เป็นบ้าเลยครับพี่ท่านem97

[crank]

คุณพระช่วย (คุณพระกับคุณชายเลยภาพนี้)

[TOOK_14]

หลังจากดูการซื้อขายอะไหล่ จักรยานและรถจักรยานแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปหน้า
ของสะสมโบราณ เพราะชอบที่จะดู และศึกษา และถ้าเจอของถูกใจก็จะเก็บมาใว้
ชื่นชมที่บ้าน ก็คงเหมือนหลายท่านที่ชอบรถจักรยาน และสะสมของเก่าต่าง ๆ
เปิดไปเจอกระทู้ จุก เรทโทร โอ้โห......กระทู้ที่ลงขายของ แต่ปรากฎว่า
ไม่ได้ส่งของให้เค้า เป็นเรื่องเป็นราวเลย ก็กลายเป็นเรื่องที่เป็นบทเรียนเลย
สำหรับ ผู้ซื้อ และ ผู้ขาย ในสังคมก็เป็นอย่างนี้ รู้แล้วก็ต้องรู้อีก ว่ามีทั้งคนดี
และคนไม่ประสงค์ดี แต่ก็หลีกไม่ได้ ต่างคนก็ต่างมีและหาวิธีป้องกันตนเองกัน
ผมแอบชื่นชนหลายท่านที่เปิดตนเองให้ได้รู้จักกัน บ้าน ที่ทำงาน เรื่องส่วนตัวบางอย่าง
ให้ได้เห็นกันเลย จริงแล้วผมว่าดีน๊ะ เหมือนการเปิดรับมิตรภาพ อาจมองไปถึงการยืนยัน
ตัวตน ตรงไปตรงมา จริงใจ
หากการซื้อขายต่อไปบรรยาศถ้ามันไม่ดี มีการส่งเงินแล้วไม่ส่งของกันมากขึ้นต่อไปก็คงต้อง
ขอดูหน้าตาคนซื้อ กับ คนขาย ก่อนแน่ๆเลย55 ก็คิดไปเรื่อยเปี่อยน๊ะครับ...

[paicool]

ถ้าไปเมืองลิงคงต้องต้องไปคารวะพี่แจ็ค หน่อยครับ

[wasant]

สีสันของวงการจักรยานในบ้านเรา นอกจากในเรื่องรถที่มีทั้งแปลกและสวยๆงามๆแล้ว การแต่งตัวของผู้ขี่จะทำให้ช่วยเสริมให้ดูดีและเข้าก ันกับรถอีกมาก รถก็โบราณ คนก็โบราณ ใครเห็นก็สะดุดตา แต่ในวันธรรมดาๆอย่างนี้ หากเราจะแต่งชุดโบราณขี่จักรยานบ้าง ก็เอาให้เบาลงกว่านี้ก็ได้ เช่นใส่แค่กางเกงสีกากี เสื้อยืดขาว หากหมวกกะโล่ หมวกสานหรือหมวกสักหลาดมาใส่สักใบ ก็พอจะกลมกลืน และเดินไปไหนมาได้อย่างไม่เคอะเขินมากนัก
ของอย่างนี้มันแล้วแต่คนชอบใครชอบมัน เคยคิดจะนัดปั่นจักรยานแบบขอความร่วมมือให้แต่งตัวออ กแนวโบราณๆเข้ากับรถ แล้วถีบรถในตอนกลางคืน ติดตะเกียงวับๆแวมๆ ก็กลัวคนจะไม่มาเพราะดูจะเป็นการบังคับกันเกินไป หลายคนอาจจะไม่สะดวก ก็เลยเลิกคิด เอาเป็นเรื่องของความสมัครใจจะดีกว่า ส่วนตัวเองนั้น นอกจากจะสะสมจักรยานและหนังสือเก่าๆแล้ว ก็ยังชอบที่จะซื้อชุดที่ออกแนวโบราณๆเอามาไว้สวมตอนป ั่นรถถีบ และให้คนได้ใส่ถ่ายรูปคู่กับจักรยานตอนจัดนิทรรศการ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น หากพวกเราจะหาเก็บกันเอาไว้ใส่สักคนละชุดก็ดีนะครับ คงไม่ถึงกับพี่แจ๊คก็ได้ ให้แกเด่นแบบนี้คนเดียวพอ....em97

[mka]

เหมาะสมแล้วสำหรับ .ตำแหน่งประธานชมรมจักรยานโบราณแห่งสยาม
ที่สามารถใส่เสื้อ ราชแพทเทิร์น ขี่ไบซิเกิล คนเดียวได้

[mka]

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้เอารถออกกำลังกายตามปกติ ขี่มาถึงเขาช่องก็เจอคุณลุงคนหนึ่งแกขี่ 26 หญิง เป็นรถธรรมดา ไม่มีเกียร์ช่วย แกกำลังจะเริ่มขี่กลับบ้านแต่เราขี่มาถึงก็ขี่แซงแกไ ปไม่ถึง 50 เมตรแกก็แซงคืนทั้งๆที่เป็นทางขึ้นเนิน ....ลุงนี่ไม่ธรรมดา.......นึกอยู่ในใจ...
แล้วเราขี่ทันก็คุยกันรู้ว่าแกอายุ 76 เราแค่ 56 แถมเราเอาเสือภูเขาไป...โอ้ยเราได้เปรียบหลายขุม ...คงต้องมีการลองกำลังกันบ้าง...ขี่ไปคุยกันไปแล้วก ็มีเสือภูเขาเพื่อนของแกตามมาอีกหลายคัน ...ยุทธการลองกำลังก็เริ่มต้น จับไมล์ได้เกือบ 30 ตั้งแต่เขาช่องมาคันคลองเขาตะพั้น มาเขาใหญ่ แกปั่นติดกับเสือภูเขาพวกแกโดยไม่ผ่อนเลย....รวมระยะ ทางแล้วน่าจะสิบห้ากิโล.....เรารึหอบแล้วหอบอีก ต้องหาทางจอดยิงกระต่ายข้างทาง....แต่แท้จริงแล้วหยุ ดหายใจต่างหาก.......
ไม่รู้จะเอาอะไรมาเปรียบ .....ว่าการออกกำลังกายนั้นมีประโยชน์.......อาทิตย์ นี้ต้องเอากล้องไปเผื่อเจอจะได้เอารูปมาฝาก.....

[wasant]

วงการสะสมต่างๆ กับการซื้อ-ขายมักจะเป็นของคู่กันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เนื่องจากของมักจะต้องมีการเปลี่ยนมือ เปลี่ยนเจ้าของบ้าง ลำพังการแลกเปลี่ยนอย่างเดียวมักจะไม่เพียงพอ บางทีอยากจะได้ของแต่ไม่มีของอะไรมาแลกเค้าก็ต้องใช้ เงินนี่แหล่ะเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน ส่วนคนขายก็มีไม่น้อยที่ได้เงินไปก็เอาไปซื้อของใหม่ ๆมาเล่นต่อ หรือจะเอาเงินมาใช้จ่ายจะเป็นอาชีพก็เป็นเรื่องปรกติ เหมือนชาวบ้านเค้าทำมาหากินกัน ไม่ใช่เรื่องเสียหายแต่อย่างใด
แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นกันอยู่เนืองๆ ก็คงเป็นเรื่องการต้มตุ๋นกัน เหมือนอย่างที่น้องตุ๊กบอก คือของไม่มีอยู่ในมืออาศัยรูปจากคนอื่นมาลงแล้วก็หลอ กให้ที่สนใจ โอนเงินก่อน สุดท้ายก็ถอนเงินจากบัญชีแล้วหายเข้ากลีบเมฆ ส่วนผู้ซื้อเล่า โอนเงินไปแล้วของก็ยังไม่ได้สักที กลายเป็นเรื่องที่ต้องติดตาม กลายเป็นคดีอาญา เสียทั้งเงินเสียทั้งเวลา และทำให้คนอื่นๆเดือดร้อนกันถ้วนทั่ว
จักรยานโบราณก็มักจะมีปัญหาไม่ต่างกัน แต่มีรายละเอียดปลีกย่อยที่มากกว่า เนื่องจากจักรยานจะมีรายละเอียดปลีกย่อยมาก ปัญหาก็มากเป็นเงาตามตัว เช่น รถสภาพไม่เหมือนในรูปบ้าง ถอดอะไหล่ออกมาแล้วพบตำหนิหลายๆจุดบ้าง หรือส่งของมาให้ไม่ครบตามที่บอกบ้าง ฯลฯ กลายเป็นปัญหาที่ทำให้ผู้ซื้อและผู้ขายมองหน้ากันไม่ ติดอยู่หลายคู่ แม้แต่ตัวเองก็ยังเคยพบกับปัญหานี้เพราะความสะเพร่าท ี่ไปบอกว่ารถไม่มีรอยผุ แต่พอผู้ซื้อรื้อออกมาล้างทำความสะอาด เพื่อที่จะประกอบเข้าไปใหม่ จึงพบรอยผุ กลายเป็นเรื่องที่ต้องเสียคำพูดไป ดังนั้นก่อนจะการันตีอะไรออกไปก็ต้องคิดเอาไว้ว่า หากพูดออกไปแล้ว คำพูดมักจะเป็นนายเราเสมอ
สำหรับคนที่ขายของอยู่ในเวบหรือข้างนอก หากคิดไม่ดีหรือไปหลอกลวงเค้า คิดว่าคงจะอยู่ในสังคมนี้ได้ไม่นาน เนื่องจากสังคมนี้คิดว่าไม่กว้างมากนัก ข่าวคราวอะไรมักจะรู้ถึงกันหมด แต่หากทำโดยไม่ได้ตั้งใจหรือเพราะไม่รู้ก็เป็นอีกเรื ่องหนึ่ง เพราะอย่างไรแล้วก็คนกันเองรู้จักกันทั้งนั้น รักกันไว้ดีกว่า

[mka]

มีทุกวงการ ทุกเวบ การต้มตุ๋นหลอกลวงจนเกิดการฟ้องร้อง เวลาซื้อของควรดูเครดิตของคนขายด้วยจะดีมาก คนที่ขายกันประจำในเวบนี้มีหลายคน ส่วนพ่อค้าหน้าใหม่จำเป็นต้องใช้เวลาหน่อย การสร้างความเชื่อมั่นไม่ได้สร้างแค่วันเดียว.. แต่คนค้าขายควรมีคติ.......ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน.......
......