รายงานสถานการณ์เชือด นัดอุ่นเครื่อง (ต้องขออภัยวันนี้ ไม่มีภาพประกอบการบรรยายนะครับ)
วันนี้พี่มหมูสินทวี โทรมานัดผมไปปช่วยขึ้น SUNBEAM 28 lady (สุดสวย)
มหมู : รักษ์วันนี้ว่างปะ เข้าไปช่วยพี่ขึ้นรถหน่อย ประมาณบ่าย2
รักษ์: โทรหาพี่ต่อ อ้ายวันนี้อ้ายหมูบอกฮื้อไปโวยๆน้อย สักบ่าย2
พี่ต่อ: ได้ๆ เดี๋ยวเจอกั๋นเด้อ
รักษ์ : ผมโทรหาพี่หมู พี่ถึงยังครับ
พี่หมู: รักษ์ตอนนี้พี่อยู่เซ็นทัลปิ่นเกล้า(ประมาณ บ่าย2)
เดี๋ยวออกโทรมาด้วยนะ
ช่วงเวลานั้นฝนตก ผมคิดว่าวันนี้คงไม่ได้ปั่นกันแน่ๆ เลย
ถ้าไม่ได้ปั่นเสียใจแย่เลย
ผมตั้งใจจะไปปั่นมาก หลังจากที่ไม่ได้ปั่นมาเป็นอาทิตย์
ร่างกายก็ยังอ่อนเพลีย
เนื่องจาก กินข้าวน้อย เกิดอาการเบื่ออาหาร กินไรไม่ค่อยลง
เครียดกลัวแพ้ฮ้าๆๆ
สักพักพี่ต่อก็เข้ามาจอดรถตรงหน้าผม ช่วยกันจัดแจงยกรถถีบ
ขึ้นรถ ด้วยความรวดเร็ว
เริ่มออกบ้าน ก็ตามสัญญาโทรหาพี่หมู
แหละแล้วเราก็ไปจอดอยู่ตรงหน้าบ้าน พี่ไพบูลย์
อ้าวรถพี่ไพบูลไม่อยู่เอาไงดีหว่า
พอพี่ต่อจอดรถ พี่ไพบูลก็โทรมาพอดีเลย
พี่ไพบูลย์: รักษ์เป็นไง วันนี้รัจน์ผมยางหลังรั่วเซ็งเลย
รักษ์:ก็ดีครับพี่ ตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้านพี่แล้วนะครับ
พี่ไพบูลย์ : เข้าไปบ้านผมได้เลยนะครับ ผมบอกแฟนผมแล้ว
คุ้นๆ หน้ากันอยู่นิ
รักษ์ :ครับพี่
พี่ไพบูลย์: เออแล้วธเนศละมาไหมวันนี้
รักษ์: พี่ต่อบอกว่าวันนี้ติดงานมาไม่ได้ครับ
พี่ไพบูลย์: เดี๋ยวผมโทรไปดีกว่า เข้าไปในบ้านเลยนะ
เดี๋ยวรอผมพักหนึงก่อน ผมมาส่งลูกเรียนพิเศษ
สักพักพี่หมู ขับรถมาจอดใกล้ๆ ผมกำลังโมดิไฟ
RALEIGH แม่บ้านอยู่เลย(เปลี่ยนฟรีหลังให้เป็น 16 ฟัน)
พี่หมู: รถพี่วันนี้ทันไหม ถ้าไม่ทัยังไงก็เอาไว้ก่อนนะ
(เวลาประมาณ 4โมงเกือบ5โมงเย็น)
รักษ์: ทันครับพี่แปปนึง
หลังจากที่จัดการรถแม่บ้านเรียบร้อย ก็พากันเก็บประแจ
เครื่องมือต่างๆ ไปหลังบ้านพี่ไพบูล
ประกอบรถพี่หมูจนเสร็จพี่ไพบูลก็เข้ามาพอดี
พี่ไพบูลย์: อ้าวเสร็จแล้วหรอ สวยดีนะ ใส่ล้อแล้วสวยมาก
รักษ์ : เรียบร้อยครับพี่
แล้วผมก็ออกไปหาซื้อน้ำมาเตรียมพร้อม
ต่างคนต่างตรวจดูความพร้อมของรถตัวเอง เติมลมกันทั่วหน้า
พี่ไพบูลย์: เราออกกันเถอะ วันนี้ค่ำไปหน่อยนะ
ทุกคนก็ออกตัวกันหมด อ้าวพี่ไพบูลย์มีปัญหาเกียร์ไม่ค่อยเข้าที่
พี่ไพบูลย์:ไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวผมตามไป
ผมให้พี่ต่อ พี่หมู มุ่งหน้าสู่ชัยชนะก่อนเลย
รอพี่ไพบูลตรงหน้า7/11พักหนึง
ก็ยังไม่มา ก็เลยออกตัวตามพี่ต่อ และพี่หมูไป
ในใจก็คิดรอพี่ไพบูลย์ก่อนดีกว่า
ข้ามแยกทศกัณฑ์มา พี่สองคนไปก่อนเลยนะ ผมรอพี่ไพบูลก่อน
ผมไปนั่งรอพี่ไพบูลอยู่ตรงสะพาน อะไรสักอย่างนี่แหละ นานพอควร
รรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร อ้าวมาแล้ว มาแล้ว ผมดีใจมาก
คว้ารถ รีบปั่นไปด้วยความเร็วสูง
(พี่ไพบูลย์ : โอ้โหรักษ์อย่างกับหัวหน้าเผ่าอินเดียเเดงเลย
พอเห็นอันตรายมารีบไป ไวมาก ๆ
เห็นผมมานี่กระโดดลงราวสะพานปับ แล้วคว้ารถ หมอบหายไปเลย)
ผมเห็นพี่ไพบูลตามมาผมก็ปั่น ปั่น ปั่น ไม่หยุดหมอบอย่างเดียว
ในใจคิดว่า ไปให้ไว
พี่ไพบูลจะได้ตามมาไว เพื่อจะไปบี้ พี่สองคนที่นำหน้าไปก่อน 2 ไฟแดง
และแล้วก็ ผมก็ตามเก็บได้หนึ่งราย อ้าวหัวหน้ารองเรานี่หว่า
ไม่ได้การณ์แล้ว โดนพี่หมูอัดจนน่วม
ทิ้งหายไปไกล ด้วยแรงแค้นทำพี่เราได้ ขอดูสักหน่อยจะหมู่หรือจ่า
รีบทิ้งห่างหัวหน้ารองทันที
ปั่นด้วยความเร็วมากๆ ผมก็เริ่อมอ่อนลง และแล้วพี่ไพบูลก็ตามผมทันมา
จากไหนว่า รักษ์ไป ไป ไป
หมูอยู่ไหน ตามอัดหมูหน่อย (อ้าวเค้าทีมเดียวกันหรือเปล่าหว่าฮ้าๆๆๆๆ) ผมก็บอกพี่แซงไปก่อนเลย
พอแซงไประยะหนึงมุ่งหน้าเข้าแยกอักษะ ผมเห็นพี่หมูไกลๆ
เลยอัดเ็ต็มข้อ จัดไปหนึ่งที เพื่อตามพี่หมู
และแล้วผมกับพี่ไพบูลย์โชคร้ายติดไฟแดง ปล่อยให้พี่หมูรอดมือไปได้
พี่ไพบูลย์ บอกไปรักษ์ไฟเขียวแล้วบี้หน่อย
ออกแยกผมไม่รอช้าจัดไปอีกหนึงทีเต็มๆ ข้อ ออกตัวด้วยความเร็วแต่ไม่คงที่ โดนเนินเล็กตัดกำลัง
ด้วยสภาพที่ร่างกายไม่ไหวพี่ไพบูลย์ก็จี้มาอีก ไป รักษ์ ไป ไป อย่าหยุด ผมเลยบอกไปก่อนเลยครับ
(มันเป็นแผนผม เพื่อจะรอเก็บตอนขึ้นเนินสูง) เริ่มจะเห็นพี่หมูใกล้ๆ แล้วพี่ไพบูลก็อ่อนกำลังลงตอนขึ้นเนิน
ผมเลยจัดอีกที100เมตรก่อนถึงเนินมีไรใส่ให้หมด เกือบแล้ว อีกนิด ใกล้ถึงพี่ไพบูลแล้ว แต่ก็ไม่ถึึงดวงดาว
คลาดการณ์พลาดไปนิดหนึง แต่ก็ทำให้พี่ไพบูลตายใจแล้ว ก็เลยปล่อยเค้าอัดกันสองคน
และแล้ว สาย2ก็เข้าเส้นชัยครึ่งแรก ด้วยเวลา26นาที
พี่ไพบูลย์: รักษ์ วันนี้ปั่นเหนื่อยๆ นะ
รักษ์: ผมไม่ค่อยพร้อมร่างกายไม่ค่อนยสดหยุดหลายวัน (ก็อ้างกันไปฮ้าๆๆ)
มันต้องวอมก่อนครับพี่ ฮ้าๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวขากลับเจอกันหน่อย ออกตัวพร้อมกันครับฮ้าๆๆๆๆๆๆ
พี่ไพบูลย์ : รอต่อก่อนแปป
และแล้วหัวหน้ารองเราก็มาถึง ด้วยเวลาที่ดีกว่าเดิม แต่ก็ยังตามอยู่
พอพักกันจนหายเหนื่อย สภาพท้องถนนเริ่มมืดๆ
เราก็เริ่มออกตัวกัน ผมให้หัวหน้ารอง และพี่หมูไปก่อนเลย
แล้วค่อยออกตัวปี้ตาม เพื่อความสะใจ ผมแซงทั้งคู่ เหมือนสายลม (เวอร์ไปฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
ต้องไปถามดูครับว่ารู้สึกยังกันบ้างฮ้าๆๆ หันไปแวบหนึงอ้าว มาแล้วคนที่เรารออยู่ พี่ไพบูลย์
ตามผมมา แต่ผมไม่สนใจ หมอบ ลงสะพานปั่นไม่หยุดเลย หูถึงกลับอื้อ อาจดูเวอร์ไปหน่อย นะครับ
ความเร็วสูง ใช้กำลังของร่างกายเกินขนาด อากาศเย็นด้วยครับ ผมนึกในใจว่าคงขาดแล้วมั้ง
ลดความเร็วหน่อย เดี๋ยวหมดไม่ไหว อ้าวพี่ไพบูลย์จี้มา แล้วตะโกนว่า ไป ไป ไป
ผมทรไม่ไหวเลยตะโกนบ้าง จะเอาหรอพี่ ไปพี่ไป แล้วแล้วผมก็ได้เก้บไปหนึงฉาก ห่างไประยะหนึง
อ้าวมาอีกละ ก็เลยปล่อยให้แซงไป พอถึงแยกไฟเขียวพอดี ผมได้โอกาสหาจังหวะเเซงวงในเลย
แล้วปั่นไม่หยุด ไม่อยากให้แซงแล้ว ช่วงนั้นผมทิ้งไม่รู้ว่าขาดหรือเปล่า รู้อย่างเดียวว่าผมนำ ต้องให้นำตลอด
พี่ไพบูลย์นี่อึดจริงๆ เคี้ยวยาก ตามผมมาตอนไหนไม่รู้ ปั่นมาใกล้จะจบเส้นทางอยู่แล้ว เห็นเงาตะคลุ่มๆ
ผมก็ทิ้งไป ตื้อจริงๆ จี้ แล้วจี้อีก ผมก็ไม่ยอม มาแล้วพลังบ้าของพี่ไพบูล รักษ์ไปไปไปไป
วัดกันก่อนถึงไฟแดงนี่แหละ แข่งกัน บูลย์ เดอ ฟร้อง วัดกันระยะสุดท้ายนี่แหละ
ทั้งผม และพี่ไพบูลย์ ขุดพลังช้างสารมาวัดกัน สูสีมากแต่ผมก็ไม่ยอม ปั่นๆๆๆๆๆๆกัน
เห็นท่าไม่ดีเลยใช้ชั้นเชิงฉีกตัวออกมา พี่ไพบูลย์ ร้องเสียดัง โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!
เสียงโดนเชือดดังสะใจผมมาก หลังจากนั้นเราก็ข้ามแยกปั่นมารอ ตรงข้างแยกทศกัณฑ์ เสียดายที่ไม่ได้จับเวลา
พี่ไพบูลย์: ตอนอัดกันระยะสุดท้ายผมรู้สึกขาร้อนเลย (ปั่นจนไฟแลบฮ้าๆๆ)
พักหนึงสมาชิกก็มารวมตัวกันครบ ปิดฉาก ด้วยขนมหวานแม่ค้าคนงาม ทุกคนสั่งของหวานกันหมด
ผมสั่งช็อคโกแลตขม เพราะแม่ค้าด้านในสวยกว่าฮ้าๆๆ รอนานมากแต่เต็มใจรอ วิวน่านั่งมากครับอิอิ
งานนี้ต้องขอขอบคุณพี่ต่อ เจ้ามือมื้อนี้ครับ และแล้วเราก็ไปยืนคุยกันต่างๆ นาๆ ต้องรอให้พี่ๆ
ท่านอื่นมาบอกความรู้สึกกันหน่อยครับ
การรายงานผลก็ขอจบการรายงานเพียงเท่านี้ก่อนครับ
ติดตามอ่านตอนต่อไปนะครับ รับรองเพลิดเพลิน และมีความสุข
ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมถ่ายทอดออกมามันคือความสุข
ที่ทุกๆ ท่านสามารถรับรู้ได้ด้วยความรู้สึกเช่นกันครับ
Bookmarks