จุดเริ่มต้นคงเพราะชอบความคลาสสิก แต่ในเมื่อเงินก็ไม่มี
ขอทางบ้านคงโดนด่าแน่ๆแล้วคงเป็นไปไม่ได้
ก็ต้องหางานทำเก็บเงินทีละนิด ไหนต้องหาความรู้เรื่องรถอีก
ไหนจะกลัวว่าจะได้รถที่ไม่ดีอีก เห็นคนอื่นไปออกทริป
เห็นคนอื่นเอารถมาโชว์ บางครั้งก็ท้อ บางครั้งก็เหนื่อยกับงาน
อีกนิดเดียวก็จะได้รถแล้ว ทำงานมาปีกว่าเพื่อรถเพื่อความคลาสสิก
รู้สึกดีจังครับที่ใกล้จะได้รถแล้ว อีกนิดเดียว 3เดือนเท่านั้น
สู้ตายครับ ใครที่เป็นเหมือนผมก็แชร์ความรู้สึกกันได้น่ะครับ
ตอนที่ 2
ขอบคุณทุกๆกำลังใจน่ะครับ
ทำไมเวลามันผ่านไปช้าจัง รอแค่เวลารจิงๆเลยน่ะเนี่ย
ส่วนเรื่องรถมีแล้วครับ เป็นของญาติเค้าซื้อมาแล้วไม่ค่อยได้ขี่ครับ
รถอยู่ที่ลำปางรอซ่อม รอแต่งแล้วก็ทำสีใหม่
และที่สำคัญมากๆ รอเงินครับอิอิ
กะว่าเดือนมกรา จะขี่จากลำปางมากรุงเทพ
ไม่รู้ว่ามันจะเสียกลางทางรึป่าว ตอนนี้ก็กำลังศึกษา
เกี่ยวกับตัวรถ แล้วก็ปัญหากับการขี่รถไปไกลๆๆ
ผมเชื่อน่ะครับสังคมคลาสสิกเรามีคนดีมากกว่า
คนเลว อยากให้คนเลวหมดไปจากสังคมเราจังครับ
ไม่ต้องมีคนมาหลอกขายของ ไม่ต้องมีคนมาขโมยรถ
ขอบคุณมากครับ
ตอนที่ 3
20/10/52
ใกล้จะได้กลับบ้านไปเจอรถแล้วครับ กลับไปคราวนี้เปงขั้นตอนของการเช็ครถ
มีอยากอยากที่ต้องซ่อมเลย ถ้าเงินพอก็จะทำสีเลยครับ กลับไปคราวนี้7 วัน
เพื่อนมันบอกว่ามีงานเล็กเก้ด้วย อยากให้ถึงสิ้นเดือนไวๆๆจังครับ
ผ่านมาเกือบ 3ปีแล้วซิครับที่ได้รถมา เอาไปชนมา 1 รอบตอนไปเกาะช้างด้วยครับ ต้องพ่นสีบังโคลนหน้าใหม่เลย
div>
Bookmarks