...........................ผมมีเรื่องสะสางกับตัวเอ งมากมายตามหน้าที่ของมนุษย์เงินเดือนตลอดปีที่ผ่านมา ก่อนเดินทาง ไปทัวร์เขมร แรกเลยคือ เรื่องการเดินทางในทริปต่อ จากเวียดนาม ไป คุนหมิง ประเทศจีน ผ่านลาว อย่างที่ตั้งใจไว้แต่แรก หรือ !!!! หยุดพักซักระยะ เพื่อเฝ้าดูและให้กำลังใจ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ในวงการล้อเล็กบ้านเรา ที่ออกเดินทางท่องเที่ยวละไม ไทยแลนด์ ด้วย Scooter กันเป็นว่าเล่น ทั้งไกล้ไกล เหนือ ใต้ ออก ตก อย่างสมำเสมอตลอดมา เรียกว่าเป็นนักเดินทางอาชีพกันเลยก็ว่าได้ประมาณว่า ออกเดินทางกัน ทุกไตรมาส ทีเดียวเชียว ! ตลอดปีทั้งปีแถมได้แจ้งเกิด.....ในวงการแบบ ถาวร ประมาณเนี้ย ! ด้วยความเคารพ ผมศรัทธาในความมุ่งมั่น จริง ๆ....
............................ไปจีน กันดีกว่าไหม ? ....
............................" ความฝันคงเกิดไม่ได้ ถ้า ..... " ผมคิดในใจดัง ๆเสมอมา ...ถ้าไม่เดินทางด้วยตัวเองและ..คงบรรยายภาพตามแผ่น CD ที่หยิบยืมมาจากเพื่อน ได้สดวกใจนักเพราะ ไม่ใช่อาชีพ !!! เดี๋ยวผู้คนจะนินทาเอาได้....และผมรู้สึกสบายใจทันที ที่ ตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยว ด้วย LAMBRETTA อีกครั้ง ผมกลับมากางแผนที่ดูเส้นทาง เชียงของ หลวงน้ำทา บ่อเต็น สิบสองปันนา คุนหมิง แบบอดใจไม่ไหว ระยะทางไปกลับแบบ ชิว ๆ ผมตั้งใจสู้ไม่ถอย วันเวลา และแผนการเดินทาง ถูกกำหนดขึ้นอีกครั้งอย่างตั้งใจ ภายใต้คอนเซ็ป " เพื่อท่องเที่ยวเป็นสำคัญ " หลายเดือน พอดู ผมรวบรวมเพื่อน ๆ ร่วม ทัวร์ ได้เกือบ ยี่สิบคน กว่าครึ่งยินดีร่วมทริป กับผมแบบเต็มร้อยอีกครั้ง และไม่สนใจกับราคาค่าทัวร์ทีหลาย ๆ คน กระแหนะกระแหน แบบค่อนขอด ว่า จัดทัวร์ราคาแพงหู่ฉี่ ....! ขอวิ่งใน ประเทศก่อน ดีกว่า........ไปกลับ 9 วัน คงเป็นงานหนักที่รออยู่ข่างหน้าแน่นอน สำหรับนักเดินทางท่องเที่ยว มือสมัครเล่นเช่นผมและเพื่อน ร่วมก้วน ! ในนาม Motor Scooter Rider Group เส้นทางสูงชัน ที่พาดผ่านเขาสูง เสียดฟ้า ตามคำบอกเล่าของนักเดินทางตามรอยล้อสานฝัน รุ่นพี่ ที่ผมคุ้นเคยและนับถือ ถูกถ่ายทอดเป็นคำพูดและภาษา ผ่านช่องทางสื่อสาร แบบไม่ต้องเสียเงิน ในราคาแพงหลายสิบบาทให้ระคาย ลูกตา กวนใจ และกระเป๋าตังค์ ในยุคของการเปลี่ยนแปลงอะไร ต่อ อะไร ในวงการล้อเล็ก บ้านเราแบบหนุกหนาน ....จัง.......
........................ 2550 0552 ...เป็นอีก 1 ปีที่ผมมีงานหนักอีกเช่นเคยทั้งงานราษฏร งานหลวง และไม่สามารถปลีกตัวได้บ่อยหนัก ผมกับทีมงาน หลัก ๆ งดเดินทางออกทริปเดินทางท่องเที่ยว แบบฟุ่มเฟือย ตลอดปีเพื่อ เฝ้ารอวันเวลาที่จะมาถึง แบบใจจดจ่อ ทำได้ดีสุดแค่เพียงไปส่งเพื่อน ๆ น้อง ๆ ออกทริปบ้าง รวมทั้งสนับสนุน น้อง ๆ ตามฐานานุรูป และความเหมาะสมโดยไม่มีการแอบแฝงทางการค้า มีคำถามเกิดขึ้น มากมาย จากเพื่อน ๆ น้อง ๆ กับการเดินทางของผมและคณะ บ้าง กระเซ้าเหย้าแหย่ บ้าง ..ชมเชย ให้กำลังใจ บ้างค่อนแคะแบบ ..ขำ ๆ... ว่า เมืองไทยเที่ยวไม่พอหรือไง ฟ่ะ!....หนักข้อกว่านั้นหลายคนที่เคยเดินทางร่วมกับผ มเมื่อหลายปีก่อน บอกเป็นการเดินทางท่องเที่ยว ที ไร้ สาระ ! ซะงั้น ! ต่างคน ต่างความคิด ต่างจิตต่างใจ ต่างอุดมการณ์ ครับ ซึ่งผมขอน้อมรับด้วยความขอบคุณ จริง ๆ สำหรับคำติชม มีเพื่อน ๆ นักท่องเวปทั้งในและนอกวงการ หลายคนที่ผ่านมาอ่านเจอเรื่องราวที่ผม เขียนแปะไว้ใน เวปไซค์ ถามไถ่ช่องทาง การท่องเที่ยวนอกประเทศแบบสนใจ เฉกเช่นที่ผมเคยกระทำกับนักเดินทางก่อนหน้า หลายคนเจอผมแบบตัวเป็น ๆ ตามงานขอจับไม้จับมือทักทาย แบบว่า ชื่นชอบเป็นการส่วนตัว และติดตามผลงานมาตั้งแต่ สมัยเมื่อ ชื่อชั้น ยังพอขายได้แบบว่าช่วยเพื่อน ๆ น้อง ทำมาหากินในวงการ มาแล้ว แถมพกด้วยการนำพาเพื่อนพ้องน้องพี่ เด็กปั้นบางคน ขึ้นชั้นสถาปนา เป็น .......เกจิ......ในวงการล้อเล็กมาแล้ว ...ฮา ! ........
div>
Bookmarks