การเดินทางที่ไม่มีจุดหมายและไม่มีคำว่าสิ้นสุด
"ถนนแปลกแยก" แตกต่างกันเพียงไหน ก็อยู่บนถนนสายเดียวกัน
บนถนนที่ทอดทางว่างเปล่า
เดินเดียวดาย เหน็บหนาว ว้าเหว่
ทุกหนักทับถม หนักจนน้ำตาล้นปรี่
มองหาเพื่อนคืนนี้ ไม่มี สักคน
มองเห็นถนนสายทางที่เปลี่ยนแปลง
ต่างคนแสดง ไปตามเวลา
ต่างหวังได้ชิดดั่งที่คิดไขว่คว้า
จากที่ใจศรัทธา ยิ่งหา ต่างห่างความจริง
* อยากพักเมื่อท้อ ยิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง
ความฝันฉันยังเลือนลางห่างเกิน
เพียงตัวตน เกิดสับสนเหมือนคนอ่อนแอมากไป
จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวาย
มากมายเพียงนี้...
(*)
แต่บนถนน ผู้คนยังขันแข่ง ต่างคนแสดงให้ระแวงต่อกัน
ต่างหวังพิชิต ดังดีเด่นมันต้องเป็นของฉัน
ไม่เหลือการแบ่งปันจนเป็นสันดานของคน
อยู่บนถนนสายทางชีวิตหม่น เบื่อหน่ายผู้คน
ตัวตนคนเช่นไร ซ่อนเร้นปิดบัง
จนบางครั้งอยู่อย่างอ่อนไหว
ปล่อยตัณหาพาใจ พาไป สู้นั้นกัน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย INDUBAI8 : 14-09-2010 เมื่อ 19:35
Bookmarks