125 primavera เมืองเชียงใหม่

ก่อนอื่นขอเล่าประวัติก่อนจะได้ เจ้า 125 Primavera CC คันนี้ ก่อนละกันนะครับผม

ที่ผ่านๆ มาตัวผมก้อได้ผ่านรถเวสป้ามาหลายคัน จะเล่นพวกปีไม่ลึกซักเท่าไหร่ครับ เพราะ ต้องการความสะดวกทั้งการใช้งาน ไม่ต้องดูแล มากจนเกินไป ไม่มีปัญหาจุกจิก ค่าซ่อมไม่แพงจนเกินไป แต่ก็ต้อง ไม่ลืมเป็นรถที่มีประวัติดี ต่าง จาก รถในรุ่นเดียวกันออกไปบ้าง เปลี่ยนรุ่น ไป มา เพื่อตอบความสนองความต้องการของตัวเอง ทั้ง พวกตระกูล 59,62,64(รถทรงนิยม), 90 3เกียร์, 4 เกียร์(เล็ก กะทัดรัด คล่องตัว) Sprint หัวกลมหัวเหลี่ยม(รุ่นแรกๆก่อนไต่เต้าไปรุ่นอื่น),PX 150-200, Rally 180-200cc (ประสิทธภาพของการเดินทาง ท่องเที่ยว ออกทริป )ซึ่ง 2 รุ่นนี้ผมก้อชอบมากเช่นกัน หลังจากเล่นมาเรื่อยๆ ก็ได้รู้จักคนมากหน้าหลายตา มีช่วงเวลาที่ดีที่สุดกับมัน ทั้งจากการออกทริป ท่องเที่ยวไปยังที่ต่างๆ พบปะเพื่อนฝูง รู้จักเพื่อนใหม่ๆ และมีช่วงเวลาที่เบื่อหน่าย เวลาแย่ๆจากการเล่นเวส เจอหลายรสชาติหลายชาติทั้งดีทั้งไม่ดี เล่น ไปเรื่อยๆ ประมาณ 8 ปี ผ่านไปไวเหมือนโกหก

เมื่อเข้าสู่ช่วงวัยแห่งการทำงาน ผมก็ได้ทะยอยขายรถจนไม่เหลือซักคันเนื่องจากรู้สึกเห มือนอิ่มตัว และไม่มีเวลาที่จะออกทริป ไม่มีเวลาพบปะเพื่อนฝูงซักเท่าไหร่ ผมหยุดขี่เวสป้า ได้ประมาณ ครึ่งปี รู้สึกว่าตัวเองขาดอะไรไปซักอย่าง ในบางครั้งการได้เห็น เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ขี่เวสป้าผ่านไปก็อดที่จะมองไม่ได้ อารมณ์ เดิมๆ มันเริ่มกลับมาอีกครั้ง นั้นเป็นจุดเริ่มต้นที่ผมได้กลับมาคิดอีกครั้ง ว่าผมคงต้องขาดมันไม่ได้แน่ๆ (เหมือนยังกะคนติดยานะครับ555+) และผมก็ได้คิดอีกครั้งว่าผมจะหารถรุ่นไหนมาขี่ดี คิดทบทวนอยู่นาน จะเล่นรุ่นใหญ่ก็ไม่ค่อยเหมาะ เพราะไม่มีเวลาออกทริป และไม่ได้ไปไหนไกลๆ แล้ว จึงหันมามองรถรุ่นเล็กๆ 90 3 เกียร์, 4 เกียร์ ก็เคยใช้แล้ว คิดว่าจะใช้อีกคันก็ต้องให้มันสุดๆของรถรุ่นเล็กไปเล ย จึงมองไปที่เจ้า 125 Primavera ไฟท้ายใหญ่ ซึ่งเป็นรถปีใหม่ (เป็นความคิดส่วนตัวนะครับ แต่ละคนคงชอบไม่เหมือนกัน) เนื่องจากเป็นรถที่สะดวกในการใช้งาน จอดไหนก็ง่าย (หายก้อง่ายด้วยนะครับ)ประหยัดน้ำมัน ขี่ซื้อของ ขี่กินลมชมวิวเล่นแถวในเมือง และ ก็เริ่ม หา ยาก เข้าไปทุกทีด้วยในเมืองเชียงใหม่

แต่การหารถที่ผมอยากได้ก็ไม่ได้เป็นเรื่องง่ายๆ เนื่อง จาก รถแต่ละคันที่ผมไปดู ขาดนั่นนิดขาดนี่หน่อย ของเดิมบ้าง ไม่เดิมบ้าง (ส่วนตัวผมชอบ รถเดิมๆ แบบคนแก่ ครับ และเลขเครื่องเลขโครงต้องชัด ลางๆไม่เอา) หาอยู่นานก็ไม่เจอรถที่ถูกใจซักที จนผมเลิกหาไปได้พักใหญ่ๆ

และแล้วผมก็ได้รับการแนะนำให้ไปดูรถป้าคนหนึ่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นป้าหรือยายนะครับ อายุ 70 ปี ได้ 555+ เห็น ตอนแรก เข้าตามสเป็คเลยครับ รถคนแก่แบบเดิมๆ ของแทบจะครบทุกอย่าง ซื้อผ่อนออกมาจากห้างมาเลย ถือว่า แกรักษารถดีมากครับถ้าเทียบกับระยะเวลาที่ผ่านมากว่า 30 ปี และยังเหลือ อะไหล่ เดิมๆ อยู่ถึงขนาดนี้ จากการสอบถามช่างที่ซ่อมรถแกเค้าบอกว่า ป้าแก เป็นคนแบบละเอียดถี่ถ้วนเรื่องรถ หรือเป็นภาษาเหนือ ก็คือย่อย นั่นเอง(ขอโทษคุณป้าด้วยนะครับ ถ้าเกิดเข้ามาอ่านเจอเพราะช่างเค้าบอกแบบนี้จริงๆ เหอๆ) หลังจากได้เห็นรถผมก็ต้องคิดหนักอีกครั้งเพราะแกจะขา ยแพงเอาการอยู่ เนื่องจากชอบมีเด็กวัยรุ่นมาขอซื้อแกราคาสูง และตอนนั้นแกไม่ขาย แต่ ที่จะขายเพราะแกรำคาณคนมาถามซื้อรถแกเยอะ และ ก็เริ่มจะขี่ไม่ค่อยไหวแล้ว ผมกลับเอาไปคิดได้ซักพัก ผมก็ตัดสินใจที่จะรับดูแลรถของแก จนมาถึงทุกวันนี้

นับถือครับท่าน
ขอคำแนะนำเรื่องเกี่ยวกับประวัติ ของ 125 primavera ไฟท้ายใหญ่หน่อยครับ
ไม่ทราบว่า ต่างจากตัวไฟท้ายเล็กอย่างไร บ้าง
รบกวน ช่วยชี้แนะด้วยครับ...

สภาพไมล์ติดมากับตัวรถสภาพขาวๆ ไมล์ยังวิ่ง

ไฟหน้าเดิมติดรถแท้มาเป็นชุด SEIM torino

สวิตไฟ มากับตัวรถเช่นกัน

จุดบอกเกียร์ยังชัดแจ๋ว

สภาพร่องรอยการผ่านประสบการณ์มาอย่างโชคโชน แต่สันตะเข็บตัวรถยังคมชัด
กุญแจคอ+เก๊ะ ใช้ดอกเดียวทั้งคัน

สภาพตัวรถไม่มีผุ ขาตั้งเดิมๆ ตัวดึงโช๊ค + แกนก๊อกน้ำมันใช้ได้ตามปกติ
รถไม่เคยเจาะกุญแจสวิต ลับใดๆ ตามแบบออกห้างมา

สายคาดเบาะมีหัวหุ้ม เดิมๆยังอยู่ กุญแจเก๊ะ ไม่เคยเปลี่ยน

สภาพใต้เบาะ ถังน้ำมัน และสัญลักษณ์ ถังหลุม ตามรุ่น

หูเกี่ยวของติดมาพร้อมกับเบาะเดิมๆ

สภาพช่วงหน้า สายไมล์สายเบรก และ ครอบโช๊คหน้า เดิมๆ
กะทะ ล้อใบโพธิ์ ปั๊มรหัสล้อ แท้ หน้าหลัง

ช่วงล่าง ไม่ได้เชื่อม ใด้ทั้งสิ้น พื้น x เดิม

-ลายเซ็น 125 Primavera บอกรุ่น
-สภาพไฟท้าย ติดมากับรถสภาพมีการซ่อมแซม แสดงถึง การอนุรักษ์ของเดิมของคุณป้า
หรือไม่ก้อไม่มีตังเปลี่ยนตอนมันแตก เหอๆ
-ป้ายทะเบียนแบบเก่า ไม่มีการเปลี่ยนมือ

สภาพเครื่อง น้ำมันไม่เยิ้ม และก้อไม่ได้ล้าง เครื่องดีหายห่วง
ขี่ไม่เคยมีปัญหาใดๆ ลูกสูบไซด์แรกๆ