เริ่มกระบวนการชำแหละ :
1. เริ่ม...ศึกษาคู่มือที่แนบมาพร้อมอุปกรณ์หลากหลาย... จน...แจ่มแจ้ง เรารู้ว่าต้อง เปิดแคร็งค์ แยงโรตารี่ และ เปิดข้อเหวี่ยง ตามค่าที่กำหนดที่แจ้งมา
2. รื้อ...รื้อ...และ รื้อ เครื่องยนต์โรงงานออกอย่างที่เข้าใจว่า...เข้าขั้นผ่ าเครื่อง!!!
3. ศัลยกรรมข้อเหวี่ยง (ตับเป็ดฝั่งใน) ตามค่าที่กำหนด (ในที่นี้คือ 20 มม./Pinasco PX125/ 150)
4. เปิดแคร็งค์ตามเสื้อสูบชุดใหม่...มาร์คเครื่องหมาย.. .แล้วเจียระไนจนเนียน!!!
5. แยง...ง...โรตารี่ ตามค่าที่กำหนด (ในที่นี้คือเปิดเพิ่ม 4 มม.ทั้ง 2 ด้าน/Pinasco PX125/ 150)
6. ประกอบ "คิท" ชุดใหม่ด้วยความประณีต และต้องมั่นใจว่าชิ้นส่วนทุกชิ้นสะอาดหมดจด ไร้ฝุ่นผง (ไหนๆ รื้อแล้ว เปลี่ยนลูกปืนข้อเหวี่ยง/ซีลต่างๆ ไปด้วยจะดีมาก)
7. ประกอบคิทเข้าที่!!!...ทีนี้ก็มาไล่ส่วนควบ ซึ่งหมายถึง คลัตช์ ชุดไฟ และ คาร์บูเรเตอร์
7.1 คลัตช์ : เพราะข้อเหวี่ยงที่ถูกตัดออก จึงได้รอบเหวี่ยงปลายที่จัดจ้านขึ้น คลัตช์เล็กโรงงานมักรับไม่ไหว (คลัตช์ลื่น) ต้องโดนคลัตช์ใหญ่ 3/4 แผ่น กับสปริงแข็งจึงจะแมตช์กัน
7.2 ชุดไฟ : ลองติดเครื่อง จะรู้ว่ามาร์คเดิมใช้ไม่ได้ ลองขยับ...จน...กว่าจะเข้าที่เข้าทาง (ควรอยู่ในความดูแลของช่างที่มีทักษะ)
7.3 คาร์บูเรเตอร์ : ตามแมน่วล "คิท" บอกให้เจาะกรองอากาศขนาด 5 มม. 1 รู...แต่นั่น!!! เซียนบอกเอาไม่อยู่ เครื่องยนต์ใหม่มันใหญ่ขึ้น เลยต้องกินส่วนผสมมากยิ่งขึ้น คาร์บิวฯขนาด 24 มม. (ของรุ่น PX200) จึงเข้ามาประจำการแทน...ติดเครื่อง!!!...แล้วลองไล่ห าเบอร์ "นมหนูน้ำมัน" และ "นมหนูอากาศ" ที่เหมาะสม เพราะแต่ละคันมาก/น้อย แตกต่างกัน ซึ่งบทสรุปสำหรับคันนี้...ลงตัวที่ขนาดเบอร์ 110 และ 55/160
8. เมื่อคิดว่าทุกอย่าง...แมตช์!!! กันดีแล้ว คิดเครื่อง Run-in สัก 4 ชั่วโมง (ฝรั่งเค้าบอกงั้น) หรือขับเซฟๆ ในช่วง Run-in สัก 500-1,000 กม. (ขับไป จูนไป)....ก่อน...อัดแบบเต็มสมรรนะตามอัธยาศัย!!! (แต่ต้องอยู่ภายใต้กฎหมายของภาครัฐ)...แล้ว...คุณจะอ ุทานว่า...รู้งี้...ใส่ตั้งนานแล้ว...!?!?!