Sr400 ขี่รถเสี่ยว เที่ยวเขมร

ทริปเล็กๆส่งท้ายปี 2010 ครับ
เส้นทางสั้นๆ ใกล้ๆแค่รูตูด กับลูกชายสุดรักสุดอึดที่ยังไม่ขาดใจตาย บิดขี้แตกขี้แตนไปกับเพื่อนรู้ใจ
...จากที่เมื่อกลางปีได้ขี่รถไปเที่ยวมาเลเซีย ได้ไปรู้จักพี่ชายท่านนึง ที่รักในการขี่รถเที่ยวเหมือนๆกัน
ก็ติดต่อพูดคุยกันเรื่อยมาครับ ทั้งโทรศัพท์ ทั้งอีเมล คอเดียวกัน คุยกันถูกคอ
ชอบใช้ชีวิตลุยๆมันส์ๆเหมือนๆกัน เคยคุยๆกันไว้ว่า ถ้ามีโอกาสจะออกทริปด้วยกันซักครั้ง
...พี่ชายผมชื่อ Zul ครับ เป็นมุสลิมชาวมาเลเซีย
ในวันหยุดยาวช่วงปลายปี เค้ารู้แค่ว่าจะมาเที่ยวเมืองไทย แบบไม่มีแผนอะไรมากมาย
แค่ขี่รถมาเจอเพื่อนๆชาวไทย ที่เหลือก็ขี่มันไปเรื่อยๆเปื่อยๆ ไปในที่ๆอยากไป แค่นั้นเอง
...เค้าขี่รถขึ้นมาจากกัวลาลัมเปอร์ครับ แวะพักที่สะเดา แล้วก็เพชรบุรี ก่อนจะมา กทม.
นั่งจิบเบียร์คุยกันที่ห้องผมอยู่คืนนึง ก็คิดได้กันได้ว่า.....เราจะไปเขมรละกัน ขำๆ

วันที่นัดเจอกัน พี่เค้าขี่รถขึ้นมาจากเพชรบุรีครับ คุยกันว่าจะเจอกันที่ไหนดี นอกๆกรุงเทพฯ
ผมเลยให้เค้าเลือกที่ที่ีเค้ารู้จัก...องค์พระปฐมครั บ นอกกรุงเทพฯจริงๆ ^^

รถผมเองเซ็ตไว้ให้พร้อมลุยสำหรับทริปปีหน้า ซึ่งยังไม่รู้เลยว่าจะไปที่ไหนดี
ก็คงแถวๆชายแดนบ้านเรานี่แหละ พม่า เขมร เวียดนาม ไม่ก็จีน
ไอ้อันหลังนี่อาจจะต้องคิดเยอะหน่อย ใหญ่เกิ้นนน ไม่รู้จะขี่ไปตรงไหน
...ออกจากห้องผมตอนสายๆ ไปตั้งหลักจิบกาแฟแถวๆคลอง 7
สิ่งเดียวที่ห่วงสำหรับทริปนี้ก็เรื่องรถนี่แหละครับ Versys ใส่ชิลหน้าสูงๆ
วิ่ง 180 นั่งตัวตรงๆสบายๆ SR แฮนด์กางๆแค่ 150 หมอบกันน้ำตาเล็ด

พี่ชายผมคนนี้เค้าชอบเมืองไทยมากครับ ขี่จาก KL ขึ้นมาเที่ยวภูเก็ต-กระบี่บ่อยๆ
จังหวัดอื่นๆก็เที่ยวมาแล้วทุกภาคเกือบทั่วไทย กับประเทศอื่นๆอีก 19 ประเทศ
เรียกได้ว่าเป็นนักเดินทางตัวจริงคนนึงเลยล่ะครับ
เมื่อปีที่แล้วก็ขี่รถเล็ก 150ซีซี จาก KL ไปเที่ยวหลวงพระบางมาแล้ว...

เค้ามีมุมมองในการใช้ชีวิตที่เจ๋งดีครับ ผมได้เรียนรู้ประสบการณ์อะไรต่างๆมากมาย
...เค้าแต่งงานแล้วมีภรรยามีลูกแล้ว
แต่การใช้ชีวิตในแบบที่เค้ารัก เค้าก็ยังมีโอกาสได้ทำมันอยู่

เค้าบอกว่า ตราบใดที่เค้าให้ความรักความอบอุ่น และดูแลครอบครัวได้อย่างดีไม่มีบกพร่อง
การที่ได้ขี่รถเที่ยวคนเดียว ได้ใช้เวลาส่วนตัว(บ้าง)ในแบบที่เค้าชอบ จึงเป็นเหมือนรางวัล
ที่ให้เค้าได้ทำให้สิ่งที่ต้องการ ซึ่งภรรยาและลูกของเค้าก็เค้าใจเป็นอย่างดี...

ผมเองก็มีความฝันนะ กับการได้ใช้ชีวิตในแบบที่ฝัน
กับการที่จะได้มีเวลาให้กับสิ่งที่รัก สิ่งที่อยากทำ
...แต่ในความเป็นจริง สิ่งที่เราต้องทำ สิ่งที่เราต้องรับผิดชอบ
และอะไรอื่นๆอีกหลายๆอย่าง
เวลาในชีวิตที่มี มันคงไม่พอให้ทำอะไรเหล่านั้นได้ทุกอย่างแน่ๆ
จึงไม่อยากที่จะพลาดซักครั้งถ้ามีโอกาสที่จะได้ทำมัน ...ทำในสิ่งที่อยากทำ

อาหารเช้าครับ แถวๆปราจีน ขี่ผ่านตลาดหาร้านมุสลิมไม่เจอ
เลยพาเพื่อนเข้าร้านขาหมู-หมั่นโถว ฮากันไป
เพื่อนผมก็เรียบง่ายครับ สบายๆ กินข้าวผัดได้ทุกมื้อ
...ขาหมูจานโต เห็นแล้วขนหัวลุก
ผมถามเด็กเสิร์ฟ เค้าบอกว่ามีขนาดเดียว จะกินเข้าไปยังไงหมด
เด็กบอกว่าใส่กล่องกลับบ้านได้ ผมบอกว่าจะไปเขมร ไม่อยากแบกของกินไป
เด็กตอบมาซื่อๆว่า "ไปไหนก็ได้ค่ะ ใส่กล่องหิ้วไปได้ทุกที่เลย"
กวนตรี๊น...ถ้าเป็นเพื่อนกันนะ มีเตะ 55+

ข้าวผัดเพื่อนผมก็ไม่ได้น้อยหน้าเลย จานขนาดกินได้สองคนเหลือๆ
ขาหมูรสชาดดีครับ อร่อยมากๆ ให้กินวันละจานได้เป็นเดือนไม่เบื่อเลย

แต่ให้กินทีเดียวทั้งขา...จะอ้วกครับ แต่ก็เสียดาย ไม่ใช่ถูกๆ
ยัดเค้าไปแทบตาย ได้แค่ครึ่งเดียวเอง...แต่แค่ครึ่งขา อิ่มยันเขมรครับ

แถมรูปซากขาหมูให้ดูครับ...กว่าจะอยากกินอีกที น่าจะประมาณกลางๆปีหน้า
ตอนเก็บตังค์ เจ๊เจ้าของร้านถามว่าทำไมกินเหลือเยอะจัง น่าจะสั่งจานเล็กนะคะ....เวน -*-

ทางดีๆ ถนนเนียนๆ จะขี่นำเพื่อนไปแบบเรื่อยๆก็ยังไงๆอยู่ กลัวเค้าจะเบื่อ
บิดได้เป็นบิด สงสารรถก็สงสารนะ แต่ก็มั่นใจครับว่า ลูกชายผมจะไม่ตายกลางทางแน่นอน

เสียงเครื่อง ก้าน วาวล์ ดังกร๊อกๆๆๆๆๆแกร๊กๆๆๆๆๆมาตั้งแต่ปีที่แล้ว
ผ่านไปตั้งหลายทริปทั้งใกล้-ไกล มันก็ยังวิ่งกระจายอยู่แฮะ
เคยคิดหลายทีว่าจะเปลี่ยนเครื่อง แต่ถ้ายังวิ่งได้ขนาดนี้ คงอีกนานครับ

สำหรับทริปนี้ก็แค่จูนเพิ่มนิดหน่อย อะไรเก่า อะไรสึก ก็เปลี่ยนซะเรียบร้อย
เพราะต้องขี่กับรถที่ใหญ่กว่า ไม่อยากเป็นภาระเพื่อน

ไมล์ลูกเล็กๆเอ๋อๆคงเชื่อไม่ค่อยได้ บิดแทบตายยังไงก็ได้แค่ 120
ขี่คู่กันให้เพื่อนจับให้ ได้150ยังไม่หมด แต่บิดไม่ไหวครับ สงสารรถ ลมก็แรง จะปลิวเอา

บิดแช่บ้าง ผ่อนบ้าง ไม่ให้เกินกำลังรถครับ รถมันเก่า ต้องรัก ต้องถนอมมากหน่อย
ส่วนเพื่อนผมสบายๆเลย ชิลหน้าโตๆ เบาะนิ่มๆ...อิจฉาวุ้ย

แป๊บเดียวก็ถึงครับ ด่านชายแดนอรัญฯ ตลาดโรงเกลือ
เหมือนเค้ารู้ว่าเราจะมา ปรับปรุงซ่อมแซมเพื่อต้อนรับกันใหญ่
แต่ว่าเสร็จไม่ทัน เพราะจริงๆแล้วผมจะมาปีหน้า 555+

การผ่านแดนก็ง่ายๆไม่มีอะไรมาก ประกัน พรบ.ก็ไม่ต้องซื้อ
ดีไม่ดีไม่รู้นะ แต่ไม่ต้องจ่ายตังค์ผมว่าดีแหละ
เรื่องน้ำมัน...ไปเติมฝั่งนู้นครับ ราคาถูกกว่าบ้านเรา มี 97ด้วยนะ

ที่เห็นตึกใหญ่ๆอยู่ไกลๆนั่นก็คาสิโนครับ
ใครอยากรวยแบบไม่ต้องทำงานหนัก ลองดูครับ อาจจะรวยไม่รู้ตัว!!

Versys รุ่นนี้ที่เมืองไทยถูกกว่าที่มาเลฯเยอะครับแค่ 285000
ที่มาเลฯสี่แสนกว่า ต่างกันตรงที่ประกอบไทย กับญี่ปุ่น
ใครชอบรถขนาดกลางๆ ขี่ไกลๆแบบนิ่มๆสบายๆ ประหยัดน้ำมันด้วย รุ่นนี้เหมาะครับ
ผมเองยังไม่มีตังค์ ก็มันส์ๆกับSRไปก่อนละกัน

ขี่รถกับเพื่อน กับขี่คนเดียว ความรู้สึกต่างกันเยอะเลยครับ
ไม่ใช่ว่าดีกับไม่ดีนะ...มันก็แค่เหงา กับไม่เหงา
ตอนที่ไปกับเพื่อน ไม่เหงา มันก็คือสนุก มีเพื่อนคิด มีเพื่อนคุย เพื่อนเที่ยว
ตอนขี่คนเดียวเหงาๆ มันก็ดีตรงที่ได้อยู่คนเดียว ได้ใช้เวลากับตัวเอง
ได้คิดอะไรมากมายในชีวิต...ที่ในช่วงเวลาปกติ ไม่ค่อยมีเวลาให้คิดอะไรมากนัก

เรื่องที่ผมชอบมากๆเรื่องนึงสำหรับทริปนี้
คือเราคุยกันภาษาอังกฤษครับ มันเลยทำให้ผมได้เคาะสนิมภาษาอังกฤษงูๆปลาๆของผมด้วย ...