2000km. one man one vespa

**anuchaadam** · 05-01-2012, 22:24

2000km. one man one vespa
ท่ามกลางการจราจรที่เริ่มติดขัดย่านถนนพระอาทิตย์ผมต ัดสินใจหนีความวุ่นวายขับเวสป้าเก่าๆไม่สะสวยอะไรขึ้ นทางเหนือของประเทศสามทุ่มกว่านิดหน่อยออกเดินทางมาต ้องแว่ะกลับไปบ้านก่อนเพื่อเอาเต้นท์ที่ไว้เผื่อว่าไ ม่มีที่นอนระหว่างทางก็หยุดเค้าดาวกะเขาหน่อยที่ปั้ม ไหนสักแห่งทนฝืนขับมาได้ตีสามกว่าแถวเส้นพิโลคก็ไม่ไ หวแล้วง่วงก็ง่วงเลยนอนดีกว่าาาา

เช้าแล้วออกเดินทางต่อก็เกือบหกโมงเช้าแล้วเลยได้ภาพ สวยงามอย่างที่เห็น

หยุดพักที่หน่วยทางหลวงเป็นระยะหากาแฟกินกะล้างหน้าล ้างตา

**anuchaadam** · 05-01-2012, 22:25

ขับผ่านจังหวัดแล้วจังหวัดเล่าก้ยังไม่มีวี่แววปลายท างที่จะไปเลย...ทำไม่มันนานเยื่ยงนี้ว่ะคราวนี้ก็ไม่ ชิวแล้วครับพี่น้องซัดอย่างเดียวยาวๆเลยเย็นย่ำเลยคร ับถึงตัวน่านแต่ว่าปลายทางผมคือปัวอำเภอหนึ่งของน่าน อยู่ห่างออกไปอีกเป็นร้อยโล

อ.ปัว

กินอาหารเช้าก่อนออกลุยต่อ
ชุมภาพสวยๆที่ปัวยามเช้าต่อเลยครับแปดเก้าโมงแล้วยัง มีหมอกกลางแดดอยู่เลย

เข้าน่านถ่ายน้ำมันเครื่องเก่าทิ้งก่อนมุ่งหน้าไปหาแ ก็งค์เดจาวูเรียบร้อยก็ถ่ายรูปเก่าเมืืืืืองเก่าหน่อ ย

**anuchaadam** · 05-01-2012, 22:26

ผมเลือกที่จะเดินทางเส้นถนน รพช.เพราะว่าระยะทางใกล้กว่าทางเดิมที่มากว่าห้าสิบโ ลอีกอย่างชาวบ้านบอกว่ามันจะลงไปเกือบถึงพิโลกเลยเลย เสี่ยงกันไปทางนี้แล้วก็ได้ภาพอย่างที่เห็นก่อนเกิดเ หตุการณ์

ทั้งหมดอยู่บนยอดเขาทั้งสิ้น

หนทางข้างหน้าอีกยาวไกลลลล

ร่าเริงได้ไม่นานงานเข้าเขาลูกสุดท้ายขึ้นด้วยเกียร์ หนึ่งไม่รอดต้องลงแล้วใส่เกียร์หนึ่งค่อยๆไต่ขึ้นไปข ึ้นไปสุดท้ายแล้วไม่ไหวครับไม่ใช่รถนะครับแต่เป็นผมก ็เวสป้ามันเบาที่ไหนหล่ะครับไหนจะของอีกเดินขึ้นเขาด ้วยมีเนินราบอยู่นิดนึงเลยขึ้นขาตั้งนั่งพิงเวสสักพั กก็ดับเครื่องหิวน้ำก็หิวไม่มีติดรถไว้ด้วยพลาดอย่าง แรงพอหายใจได้คล่องก็บิดกุญแจสตาร์ทหนึ่งทีไม่ติดสอง ทีไม่ติดมันมีอาการรูดเหมือนเรากำครัชแล้วสตาร์ทโอ้ย ยยชิบหายแล้วเอาไงชีวิตกูกลางเขายอดดอยไม่มีใครผ่านม าเลยสัญญาณโทรศัพย์ก็ไม่มีเข็นลงครับได้นะได้แต่ว่าแ ล้วยอดเขาสองยอดที่ผ่านมานะหมดแน่ไม่ไหวแน่นอนก็ตัดส ินใจปล่อยรถลงมาแล้วมาวัดดวงเอาว่าจะเข็นขึ้นยอดไหวไ หมแต่ยังดวงแข็งมากมายอยู่เจ้าหน้าที่ป่าขับเวฟร้อยม าพอดีแถมยังซ้อนมาอีกหนึ่งเลยไม่ต้องเข็นขึ้นเขาคนเด ียวแกช่วยเข็นขึ้นสองยอดแล้วที่เหลือผมปล่อยลงมาแล้ว ใช้ความเร็วขึ้นๆลงๆร่อนอยู่กลางหุบแบบไม่มีเปลืองน้ ำมันเลยอิอิอิิสุดท้ายก็ลงมาได้ปลอดภัยบังๆบังนี(ช่า งประจำเดจาวู)อยู่ไหนแล้วงานเข้าดิรถผมนะเสียงปลายสา ยตอบเอ้าเป็นไรผมตอบกลับไม่รู้ดิมันสตาร์ทแล้ววืดๆตล อดเลยลูกไปแล้วมั้งหาร้านเปิดมาดูแล้วฝ่าบราบราบรามั นเยอะมากเลยนะจำไม่ค่อยได้แต่อย่างแรกต้องหาร้านให้ไ ด้ว่าแต่อยู่ไหนที่นี่ที่ไหนยังไม่รู้เลยและแล้วเด็ก หนุ่มผู้โชคร้ายประจำหมู่บ้านก็ขับรถแมงกะไซร์ห้างโบ กเลยคร๊าบบบน้องๆแถวนี้มีร้านมอไซร์ไหมเด็กหนุ่มทำหน ้างงงงเล็กน้อยมีครับอยู่ไปทางโน้นอีกแล้วมันไกลไหมเ ออก็ไม่ไกลนะครับอืมๆกี่โลนะเอ่อแป็ปนึงนะพี่ไอ้ผมก็ ถามไปเรื่อยกะว่าจะให้น้องอาสายันไปให้สุดท้ายเด็กชา ยบ้านนอกก็หลงกลหนุ่มเมืองกรุงเดี๋ยวผมยันไปให้เออๆด ีๆยันไปถึงร้านแรกช่างไม่อยู่ปิดสนิทมีร้านอีกไหมน้อ งมีครับเอ่อรถพี่หนักน่าดูเลยนะอืมมมแล้วร้านอยู่ไหน หล่ะเดี๋ยวก่อนนะพี่ว่าพี่หาน้ำดื่มก่อนนะหิวมากกกสุ ดท้ายซื้อน้ำสองขวดกะบุรี่ให้ไอ้หนุ่มผู้โชคร้ายหนึ่ งซองของดีกรองทิพย์ยิ้มแก้มแทบปริลุงแก่วัยดึกเอ่ยปา กแซวโหได้เป็นซองเลยน่ะแววกันพักนึงลุงแก่ได้สายฝนมา ครึ่งซองด้วยการเอากรองทิพย์จากที่เด็กหนุ่มให้มาไปแ ลกที่ร้านแล้วผมก็โดนยันมาอีกร้านคราวนี้ร้านเปิดช่า งอยู่แต่ยังดูเด็กมากคงจะเป็นเพื่อนกันเค้าคุยกันเอ่ อเอ่อแบบว่าอีสานเหน่อๆแปลกๆฟังไม่ค่อยรู้เรื่องต้อง คอยแปลกันไปมาผมหยิบโทรศัพย์มาจะโทรหาช่างเพื่อจะได้ ถอดสูบเปิดเสื้อแต่เจ้ากรรมไม่มีสัญญาณไหงงั้นพี่ใช้ ไรดีเทคเออพี่ไม่มีหลอกที่นี่มีแต่เอไอเอสเอ้าแล้วเอ าของผมไปใช้พี่นั่นไงใจดีด้วยผมควักให้ไปร้อยนึงเติม ตังค์จะได้คุยยาวได้เรื่องแล้วคุยกับบังนีไปเปิดไปทำ เองนะครับช่างประจำร้านทำไม่เป็นเปิดแล้วสูบสวยงามตา มประสาเวสป้ามีรอยบ้างไรบ้างปติแต่ช่างประจำร้านว่าม ันแย่เราก็ได้แต่ยิ้มแล้วบอกว่ามันก็งี้แหล่ะเวสป้าน ะรอยบ้างไรบ้างแล้วผมก็ให้ช่างประกอบกลับไปแล้วไงต่อ บังงั้นลองเปิดครัชมาดูว่าระเบิดป่าวแต่ระวังไรมันหล ่นไปในเครื่องนะผมก็จัดการเปิดแล้วในขณะที่กำลังยกขึ ้นอย่างระมัดระวังแกร็กเสียงบูททองเหลืองหล่นเอาแล้ว กูนึกในใจแต่พอยกเลื่อนออกมาก็.. มันค้างอยู่ข้างนอกเอาออกมาแม่งสวยสัดเลยเอาไงบังนีม ันยังดีอยู่เลยเสียงตอบลอดเข้าหูบังลองกดมันดูก็ลงนะ บังนีนิ่มเลยงั้นประกอบเข้าไปใหม่แล้วลองสตาร์ทใหม่น ะได้ๆประกอบเสร็จไล่น้ำมันท่วมอยู่หลายสิบทีติดเฉยเล ยเอ้ายังไงว่ะมันกว่าจะเอาอยู่กว่าจะเสร็จเย็นแล้วห้ าโมงเย็นแต่หนุ่มผู้โชคร้ายก็ยังคงอยู่ให้กำลังใจและ ชวนผมไปแตะบอลตอนเย็นสุดท้ายผมก็ต้องนอนกลางหุบเข้าห มู่บ้านไรสักแห่งกางเต้นท์นอนข้างกำแพงวัดกับกำแพงป่ าช้าเอาแล้วเว้ยเฮ้ย!เอานะดีกว่านอนในวัดทำใจลำบากตก มืดก็หิวเลยขับรถออกมาหาอะไรกินสุดท้ายได้กระเพราะไก ่บ้านราดข้าวกับต้มยำไก่บ้านนอกอร่อยมากกระเพราะไม่ม ีมันเลยแห้งๆไม่หวานเหมือน กทม.อิ่มแล้ววววกลับไปนอนหล่ะนะ

กลางดึกมีหลายเรื่องหลายเสียงให้นึกแต่แต่ชั่งมันเถอ ะหลับตาอยู่ใต้ผ้าห่มกูมองไม่เห็นรุ่งเช้าเลยต้องขับ รถย้อนกลับทางที่มาในวันแรกคือต้องกลับเข้าแพร่ก่อนอ อกเดินทางเก้าโมงเช้าแว่ะไปเรื่อยถ่ายรูปไปเรื่อยทำร ถไปเรื่อยกับน้ากับลุงใจดีตามรายทางขากลับซ่อมกันแก้ ปัญหาไปเรื่อยๆจนถึง กทม.ตีห้านิดๆฟ้ากำลังสางแต่เราเพิ่งจะได้หลับเจ็บตู ดเว้ยยยยย