"ทำไมถึงชอบจักรยานโบราณ"

คำถามง่ายๆที่มักจะเจอบ่อย แต่จะตอบทีก็ต้องใช้เวลาเรียบเรียงคำตอบอยู่พักนึงเห มือนกัน ว่าทำไมถึงชอบ เลยตั้งกระทู้ขึ้นมาเล่นๆในช่วงที่ไม่ค่อยจะมีอะไรคุ ย ว่า " ทำไมถึงชอบจักรยานโบราณ"
สำหรับตัวเองแล้ว เริ่มจากเป็นคนชอบ เรื่องราวเก่าๆโดยเฉพาะเรื่องราวความเป็นไปของบ้านเม ืองเรา ชีวิตความเป็นอยู่ เครื่องใช้ไม้สอยในชีวิตประจำวัน แล้วก็เลยมาพบกับจักรยานโบราณเข้า ซึ่งจักรยานก็เป็นหนึ่งที่อยู่ในประวัติศาสตร์นั้น จักรยานโบราณต่างจากของเก่าอื่นๆตรงที่จักรยานใช้ขี่ ไปไหนมาไหนได้ คนชอบของเก่า พอได้นั่งอาน จับแฮนด์แล้วถีบรถออกไป อารมณ์มันเหมือนกำลังย้อนอดีตเข้าไปสู่เส้นทางที่รถค ุ้นเคยมานาน คนที่ไม่ชอบทำสีรถใหม่คงจะเข้าใจ ว่าเวลาเรามองดูผิวเหล็ก ผิวโครงรถที่ผ่านร้อนผ่านหนาวจนกร่อนนั้น มองแล้วจินตนาการไปได้ไกล หีบโซ่รถแถวทางเหนือ หลายคันเขียนคำขวัญเอาไว้ข้างหีบโซ่ หากเราทำสีใหม่แล้ว เรื่องราวก็จะหายไปทันที ทุกวันนี้จึงได้ปั่นใช้งานอยู่ทุกวัน เข้าซอยออกซอย ปั่นไปไหนใกล้ๆ ประหยัดเงินและช่วยกันลดโลกร้อนช่วยกันลดมลภาวะไปในต ัว

จักรยานโบราณแต่ละเมืองแต่ละรุ่น มีลักษณะรายละเอียดที่แต่กต่างหลากหลายกันออกไป สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งกระตุ้นและยั่วยุทำให้เกิดกิเลศ ทางจิตใจผม ให้เกิดการน่าศึกษาและคนคว้าความเป็นมา รายละเอียดที่สวยงามดุจศิลปะที่คนรุ่นหลังได้ทำขึ้นม า เทคโนโลยีน้อยแต่ความปราณีตของงานที่ออกมานั้น ตรงกันข้าม ความสวยงาม ไม่ว่าจะเป็น การออกแบบรูปทรง ข้อต่อ ลวดลายลักต่างๆ ชุดเบรค และการประยุคถึงการนำธรรมชาติเข้ามารวมกัน ไม่ว่าจะเป็นวัสดุที่ทำจากไม้ เช่นล้อ ปลอกมือไม้ หนังเเกะในสูบลม เบาะที่ทำมาจากหนังสัตว์หรือแม้แต่ยางเบรคที่เป็นยาง มันยิ่งทำให้น่าดูและหลงไหลขึ้นยิ่งนัก เรื่องราวเก่าๆที่คนรุ่นก่อนได้สืบทอดต่อกันมาและใช้ ในชีวิตประจำวันจริงๆ บางบ้านยากจนก็ไม่มีโอกาสได้ปั่นได้มีกับเขา ยังเช่น คุณพ่อผม กว่าจะเก็บเงินซื้อจักรยานสักคันได้ไม่ใช่ง่ายเลย ตอนนี้รถคันนั้นก็ไม่รู้ว่าสาบสูญหายไปไหนแล้ว เมื่อก่อนพ่อมี humber 26 หญิงใช้อยู่ พ่อบอกขึ้นลงสะดวกสะบายดี ค่าแรงพ่อ วันแค่ 30 บาท ทองบาทละน่าจะประมาณ 400 กว่าบาท จักรยานก็น่าจะราวๆพันกว่าบาท คิดดูสิครับว่ากว่าจะเก็บเงินซื้อได้ ลำบากยากเข็นแค่ไหน ทุกวันนี้เอาจักรยานส่วนหนึ่งไปเก็บไว้ที่บ้าน ตอนเอาไปครั้งแรก พ่อเห็นยิ้ม ชอบใจใหญ่ มาดู มาลูบคลำใหญ่ เล่าถึงเรื่องสมัยแกหนุ่มๆ นึกย้อนถึงอดีตที่แกเคยปั่น

เมื่อสักสิบกว่าปีที่แล้วแกบอกว่าเจ้านายมีฮัมเบอร์ 26 ชายมีเกียร์อยู่แต่ไม่ได้ใช้แล้ว เห็นแล้วอยากได้ ขอซื้อยังไงก็ไม่ขายให้ ยังบ่นอยู่เรื่อยๆเหมือนกัน ทุกวันนี้ผมบอกพ่อเลยว่า อยากปั่นคันไหนพ่อเอาออกไปปั่นได้เลยครับ แต่จอดให้ระวังนิดนึง คนรู้ราคาของเขาจะขโมยไปได้ เพราะตอนนี้โจรในบ้านเราที่รู้มันเยอะ เหตุนี้จึงเป็นสาเหตุที่ชอบที่จะสะสมและเล่นจักรยานโ บราณครับ

ชอบสิ่งของที่โบราณไม่เฉพาะแต่จักรยานครับ อะไรที่เก่าๆก็ชอบ ยกเว้นเมีย ถึงถ้าไม่ชอบก็ต้องทนอยู่ 555+

นึกไม่ออกเหมือนกัน แต่รู้ว่า เห็นแล้ว ชอบ ก็พอแล้วครับ .....

มีพี่ใหญ่ท่านหนึ่งบอกผมไว้นานแล้ว เหตุผลคือ เพราะเห็นเมียตัวเอง

555

เด็กๆแถวบ้านถามว่า ทำไมไม่ไปซื้อจักรยานรุ่นใหม่ๆ ? ...ผมตอบไปว่า จักรยานใหม่มีเงินจะซื้อวันไหนก็ได้ แต่จักรยานเก่าๆมีประวัติ มีที่มาการต่อสู้ ถึงอยากได้ บางครั้งเงินยังซื้อไม่ได้เลยครับ ** ผมได้มรดกมาจากปู่คันนึงเป็น 28 ชาย ตรานกยูง ถึงจะไม่ใช่ยี่ห้อดัง แต่ก็จะเก็บไว้ครับ จำความได้ก็ปู่ปั่นอยู่แล้วครับ

จักรยานโบราณเป็นเรื่องของความชอบ แม้แต่การเลือกขนาดรถให้เหมาะกับตัวเรา ถึงแม้ว่าตัวเราจะเหมาะกับรถขนาดล้อ26" แต่หากชอบรถ28"ถึงจะเขย่งยังไง ก็ยอม ยังไงก็เอารถ28"...

………. กิ้ง กิ้ง กิ้งๆ เสียงกระดิ่งของรถขายไอติม เด็กน้อยหันมองตามเสียง พลางปล่อยวางของทุกสิ่งที่ถือเล่นอยู่ทิ้งทันที แล้ววิ่งกรูไปหารถขายไอติมทันที เฮ่ยย..วันนี้ขายไม่หมด อุตส่าห์ไปตั้งไกล กลับก็จนเย็น (เสียงคนขายไอติมพูดลอยๆ พร้อมกับทำหน้าเหนื่อยๆ อย่างอ่อนล้า) แต่ถึง แม้จะขายไม่หมด คนขายก็จะทำหน้าเหนื่อยๆ แต่เด็กๆ กลับดีใจอย่างไร้เดียงสา หาขัน หาชาม มาใส่ไอติมที่เหลือติดก้นถัง มันความรู้สึกที่มีความสุขมากสำหรับเด็กๆ กับไอติมบางส่วนที่เหลือติดก้นถัง ไปเอาผ้าขาวม้ามาให้พ่อทีลูก.. พ่อเอ่ยปาก พร้อมกับส่งขันไอติมให้ลูกๆ เด็กน้อยรับขันไอติมมาแบ่งกันกินอย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่รู้เลยว่าพ่อออกไปขายไอติมเหนื่อยแค่ไหน พ่อตื่นตีสี่ครึ่งทุกวัน ขี่จักรยานบรรทุกถังไอติมไปรับไอติมแต่เช้ามืด หากไปช้าคนอื่นก็จะมารับไอติมไปก่อนจนหมด เมื่อรับไอติมแล้วพ่อก็จะปั่นจักรยานไปขายพร้อมสั่นก ระดิ่งไปด้วยตลอดทางตามย่านชุมชน ตามงานวัด หรือกลุ่มเด็กๆ ที่กำลังเล่นกันใกล้ริมทาง พ่อบอกว่าพ่อต้องปั่นจักรยานบรรทุกไอติมไปขายวันละหล ายสิบกิโล ถึงเนินสูงก็ต้องลงเข็ญจักรยาน บางครั้งฝนตกก็จะขายไอติมไม่ค่อยได้ บางครั้งแดดออกพ่อก็ต้องหยุดพักบ่อยขึ้น บางครั้งไปขายให้เด็กงอแงอ้อนแม่ให้ซื้อไอติมก็โดนแม ่เด็กบ่นบ้าง ด่าบ้าง ไล่บ้าง แต่พ่อก็ไม่ท้อ ออกไปขายไอติมแทบทุกวัน ด้วยความเป็นเด็กผมก็ไม่รู้ว่าพ่อเหนื่อยแค่ไหน รู้แต่ว่าอยากให้ไอติมพ่อเหลือมาให้ผมทุกๆ วัน มาวันนี้จักรยานของพ่อที่ใช้ปั่นขายไอติมเลี้ยงครอบค รัวมันถูกปลดระวาง จอดพิงอยู่ข้างยุ้งถ่านจนมันเริ่มผุ ใช้การณ์ไม่ได้ แม่ก็เลยจับชั่งกิโลขาย แม่บอกขายได้ 28 บาท ผมยังจำรถของพ่อได้ติดตา รถพ่อเป็นสแตนดาร์ทล้อ 28 ชาย ตะแกรงหลังใหญ่ๆ ลูกสี่คนนั่งได้หมดสบายๆ พี่ๆ สามคนนั่งตะแกรงท้าย ส่วนผมนั่งตรงแฮนด์หันหน้าชนกันพ่อแล้วเอามือเกาะแขน สองข้างของพ่อ รถพ่อตอนซื้อมาใหม่ๆ มีไฟส่องทาง มีหม้อปั่นไฟ มีเสาดอกบัวด้วย สันของวงล้อมีแถบสีทั้งล้อหน้าและล้อหลัง ตอนเริ่มหัดขี่จักรยานก็ยังได้หัดกับรถพ่อ เอาตัวสอดไว้ใต้คานรถแล้วค่อยๆ ไถลลงเนินข้างบ้าน พอทรงตัวได้ก็เริ่มกระแตะ กระแตะ จนปั่นได้รอบ มีอยู่ครั้งนึงรถล้มทับช่วยตัวเองไม่ได้ จนต้องร้องให้พี่ๆมาช่วยยกรถออก
ต้องขอบคุณ คุณพ่อ คุณแม่ และจักรยานของพ่อที่ได้หาเลี้ยงลูกๆ มาจนโต เรียนจบ มีครอบครัว มีถึงปัจจุบัน….

สวัดดีครับน้าทุกท่านครับ ผมชือดำอยู่ชลบุรีครับ ผมอ่านหนังสือไม่เก่ง เขียนพอได้ครับภาษาอังกิตไม่ได้สักตัว เลยไม่รู้ว่ารถรุณไหนครับ แต่พอเห็นรถจักรยานที่เก่าๆโบราณที่ไร ยิ่งเหล็กเก่าสนิมบ่าง ผมจะใจเต่นทุกครังที่เห็นครับ และบางครับเหมือนคุมตัวเองไม่อยูครับ จะชอบมากครับ แต่ก่อนหน้านี้ มักจะโดนหลอกเป็นปะจำครับ ว่ามันคือเยรมันบ้าง คืออังกิตบ้าง คือ9ล9ผมมักจะเสียเงินไปฟรีๆครับ แต่ก็มีน้าๆบ่างท่านในเวฟที่จริงใจครับไม่หลอกขายผม ผมจึงมีรถไว้คอย เช็ด คอยถู แต่ถามว่าทำไม่ถึงรักจักรยานโบราณ ไม่เลิกไม่ได้จริงๆแม้บ่างครังทะเลาะกับเมีย ก็ตามครับเคยเลกแล้วครับ แต่มันยิ่งเหมือนคนจะลงแดงตายครับ ผมรักจักรยาน และน้าๆชาวเวฟนี้มากครับ ทุกท่านเปียบเหมือครูในดานปัญยา และหัวใจของจักรยาน ขอบคุณครับ

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ thanchanok

สวัดดีครับน้าทุกท่านครับ ผมชือดำอยู่ชลบุรีครับ ผมอ่านหนังสือไม่เก่ง เขียนพอได้ครับภาษาอังกิตไม่ได้สักตัว เลยไม่รู้ว่ารถรุณไหนครับ แต่พอเห็นรถจักรยานที่เก่าๆโบราณที่ไร ยิ่งเหล็กเก่าสนิมบ่าง ผมจะใจเต่นทุกครังที่เห็นครับ และบางครับเหมือนคุมตัวเองไม่อยูครับ จะชอบมากครับ แต่ก่อนหน้านี้ มักจะโดนหลอกเป็นปะจำครับ ว่ามันคือเยรมันบ้าง คืออังกิตบ้าง คือ9ล9ผมมักจะเสียเงินไปฟรีๆครับ แต่ก็มีน้าๆบ่างท่านในเวฟที่จริงใจครับไม่หลอกขายผม ผมจึงมีรถไว้คอย เช็ด คอยถู แต่ถามว่าทำไม่ถึงรักจักรยานโบราณ ไม่เลิกไม่ได้จริงๆแม้บ่างครังทะเลาะกับเมีย ก็ตามครับเคยเลกแล้วครับ แต่มันยิ่งเหมือนคนจะลงแดงตายครับ ผมรักจักรยาน และน้าๆชาวเวฟนี้มากครับ ทุกท่านเปียบเหมือครูในดานปัญยา และหัวใจของจักรยาน ขอบคุณครับ

ยินดีมากครับที่มีคนชอบแบบเดียวกัน มีอะไรก็ทักทายสอบถามพูดคุยมาเลยครับ

เห็นชื่อนี้ในเวบมาพักใหญ่แล้ว ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ยินดีที่ได้รู้จักครับ คนจริงใจมีเยอะครับไม่ต้องกังวล ใครไม่ดีกับเรา เราก็ไม่ต้องไปคบไปใส่ใจครับ รุ่นพี่ในวงการดีๆมีอยู่หลายคน

ย้อนเวลาสู่อดีต

เขียนไป มันก็เหมือนวนๆซ้ำ แต่ก็ชอบที่จะเล่า ผมชอบจักรยานโบราณ เพราะชอบของเก่า ชอบแนวอนุรักษ์ธรรมชาติ จักรยานโบราณมันก็เลยเข้าได้กับสองเรื่องดังกล่าว ชีวิตคนเรามีเรื่องพักผ่อนหย่อนใจหลายเรื่อง บ้างก็ดูหนังฟังเพลง อ่านหนังสือ เที่ยวกลางคืน สำหรับตัวเองเพิ่มเรื่องจักรยานโบราณเข้ามาด้วย สนใจและเก็บมาหลายปี แต่ไม่ถึงกับค้นคว้า หรือซ่อมเองจริงๆจังๆ เพราะไม่มีเวลาขนาดนั้น แต่ก็พอรู้บ้าง มีทั้งรูัโดยอ้างอิงตามหลักฐาน และรู้แบบมั่นใจสำหรับตัดสินใจให้ตัวเอง แต่ไม่ถึงกับมั่นใจระดับฟันธงให้คนอื่น
ดังนั้น เวลาคุยเรื่องรถ หรือวิจารณ์ว่าจะเป็นรถสัญชาติ ปี รุ่น จะงดวิจารณ์หรือไม่ก็ตอบแบบให้เปรียบเทียบข้อมูลดู ก็ค่อยๆเล่นไปครับ หลายคนอาจจะมีความจริงใจให้ แต่อาจจะบอกไปด้วยความเชื่อของตัวเองว่ารถที่ตัวเองข ายน่าจะเป็นยี่ห้อนั้น ประเทศนี้ แท้ที่จริงอาจจะถูกของเค้า หรือไม่ใช่ก็ได้ ต้องดูไปนานๆครับ คนที่จริงใจหรือไม่จริงใจ เวลาจะทำให้เรารู้เอง