ทริป2011 ก่อนเข้าหน้าฝน หยอดกันยาวๆ สังขละบุรี-ปิล๊อก

[ln-106]

ก็ตามนั้น เรื่องของเรื่องมันอยากกระโดดน้ำแบบสะใจก็เท่านั้น
วันที่ 30 เมษา - 2 พฤษภาคม ครับ จัดไปยาวๆ

[foys_pang]

แพน่านอนจัง [สองคนน๊]

[ln-106]

อากาศโครตเป็นใจ ฝนตกร้อยล่ะ 60-40%

[ln-106]

รูปมาแล้วๆๆๆๆ Let's go to "Sangkraburi"

**เอาไปวันล่ะนิดครับ คอมฯที่ห้องเสีย แอบใช้ของที่ทำงานเอาครับ อิอิ

[ln-106]

อาหหหหหหหหหหห์ อิสระเป็นของเรา ไปตักตวงอิสระภาพให้เต๊มอิ่มกันเทอะ....



ถึงแล้ว ปั๊มปลาใหญ่ เป็นปั๊ม Ptt ริมถนนตลิ่งชัน-สุพรรณฯ ก่อนทางแยกไป กาญฯ, นครปฐม ครับ



เห้ยนั้นไง ปลาบึกตัวเบ้อเริ่มเลยยยย หุหุหุ



Zoommmmmmm!!! ตัวแค่นี้เองหราาาาา



เห้ยผิด!! ตัวนี้ตะหากกกก งานจะเข้าไหมเนี่ย T T



Action กันหน่อย ก็แค่ตู้ ATM อ่ะ



เออก็แค่ตู้ ATM จริงๆว่ะเจมส์ เอิ๊กๆๆๆๆ

[ln-106]

หลังจากขี่กันมาเรื่อยๆ วกวนกับการหาน้ำมันเบนซิน91 เติมแถวๆเมืองกาญฯ มันหายากเหลือเกิน ต่อไปจะหาเติมให้ SR แก่ๆของผมได้ไหมเนี่ย เอาว่ะในเมือง ตร. เยอะจริงๆ ออกจากตัวเมือง ไปหาน้ำมันเอาดาบหน้าที่ อ.ลาดหญ้าก็ได้ฟร่ะ



หลังจากได้เติมน้ำมันแล้ว ตะวันตรงหัวพอดี ชักเริ่มหิว จัดไป อ.ลาดหญ้าอีกแล้ววว



ร้อนๆ & หิวมากกกกกก



เมื่อจัดการเรื่องท้องเสร็จ ไปตะลุยกันต่อ



ออกจากร้านได้เดี๋ยวเดียว หลงทางซะแล้วววว สอบถามชาวบ้านข้างทาง มุดเข้าซอยนี้ไปเลย อีก 3-4 กม. ก็เจอทางไป อ.ทองผาภูมิแล้ว ไปชมวิวสวยๆกันเนอะ



ทั้งเขย่าตรูด เขย่งดากสสส์ สุดลิ่มแห่งความเมื่อยจริงๆ หรือว่าเราแก่ไปเยอะแล้วว่ะเนี่ย ถึงซักที ช่องเขาขาด



รูปหล่อๆ ของพี่ชาย SR (แก่กว่าผมอีกน่ะครับ)



สุโคร่ยค่ะ เมื่อยยังไงก็จะซ้อนค่ะ คนขี่SRหน้าตาดี_อิอิ

[ln-106]

มาถึงตอนนี้แล้ว ใกล้จะเข้า อ.ทองผาภูมิ แล้วครับ หลังจากเราหลงทางไปๆมาๆ แถวเมืองกาญฯ เราก็ได้จับถนน 323 มุ่งสู่ อ.ทองผาภูมิ มาแวะท่องเที่ยวที่ ช่องเขาขาด ภาพนี้กำลังนั่งชม VDO บันทึกประวัติศาสตร์ของช่องเขาขาดครับ **ผมจะเสริมรายละเอียดคร่าวๆให้ตอนท้ายครับ ว่าช่องเขาขาดคืออะไร



หลังจากเข้าชมประวัติความเป็นมาในพพิพิธภัณฑ์ เอาล่ะทางข้างหน้าเราจะไปชม ช่องเขาขาดของจริงกัน ระยะทางทั้งหมดของช่องเขาขาด จะเป็นทางเดินเท้าตามรางรถไฟสายเก่า (ปัจจุบันไม่มีรางแล้ว) เป็นระยะทางประมาณ 4 กม.(ไกลชิหาย) เราก็ไม่หวั่น ไปลุยกันเลย (เดินจริงๆซัก200เมตรเองมั้งจะเป็นลม)



นายแบบหล่อลากของเราก็ยืนอ่านป้ายประวัติอย่างสนใจ (จริงๆก็อ่านไม่ออกหรอกกก)
แต่พุงกะนมกรูเนี่ยหญ่ายยยยยมากกกกกก อายว่ะ



มุมนี้ดาราแถวไหนมายื่นเท่ห์ว่ะเนี่ย หุหุ



บรรยากาศสวยๆครับ



ผู้ร่วมทริปของเรา หนุ่มหล่อ สาวสวย ควบคาเฟ่คู่ใจ เป็นไงเมื่อยไหมล่ะคร้าบบบ



55+ คู่นี้ไม่ต้องบอก หล่อ/สวย มากกกกกกกก แข่งกันทำน้ำหนักอยู่อ่ะ เอิ๊กๆๆๆ สงสาร SR พวกมันจริงๆ



ป้ายรำลึกไว้อาลัยของผู้เสียชีวิต ของเชลยสงครามที่โดนญี่ปุ่นเกณฑ์มาสร้างทางรภไฟสายมร ณะแห่งนี้



ยังมีผู้มาไว้อาลัยพวกเขาทุกๆปี ผมขอจบตอน ช่องเขาขาด ไว้ ณ ภาพนี้ล่ะกัน และร่วมไว้อาลัยกับผู้ล่วงลับในเหตุการณ์นี้เช่นกัน อาเมน



**เพิ่มเติม ประวัติช่องเขาขาด

"ช่องเขาขาด" หรือ "ช่องไฟนรก" เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางรถไฟสายไทย-พม่า (เส้นทางรถไฟสายมรณะ)ตลอดเส้นทางรถไฟสายไทย-พม่า (เส้นทางรถไฟสายมรณะ)มีหลายจุดที่มีเนินหิน ภูเขา หน้าผา หรือหุบเหว ขวางอยู่จึงต้องขุดให้เป็นช่องเพื่อที่รถไฟสามารถวิ่ งผ่านไปได้ซึ่งที่ช่อง เขาขาด หรือ ช่องไฟนรก เป็นจุดที่ใหญ่ที่สุดบนเส้นทางนี้ การขุดเจาะช่องเขาขาดเริ่มในเดือนเมษายนปีพ.ศ. 2486 ปรากฏว่างานล่าช้ากว่ากำหนดจึงมีช่วงที่เร่งงานซึ่งแ รงงานแต่ละกะต้องทำงาน ถึง 18 ชั่วโมงโดยงานส่วนใหญ่ล้วนใช้แรงคนทั้งสิ้น เช่นการสกัดภูเขาด้วยมือ ซึ่งเป็นการทำงานที่ทารุณยิ่ง เนื่องจากต้องปีนลงไปสกัดในช่องเขาซึ่งบางช่วงสูงถึง 11 เมตร จนแทบไม่มีอากาศหายใจทั้งยังต้องทำงานท่ามกลางอากาศร ้อนอบอ้าวในช่วงเดือน มีนาคม ในภาวะขาดแคลนน้ำและอาหาร เมื่อเจ็บป่วยแพทย์และอุปกรณ์ทางการแพทย์ก็ไม่เพียงพ อต่อการพยาบาลต้องดูแล กันตามมีตามเกิด เชลยศึกและกรรมกรที่ช่องเขาขาดต้องทำงานตอนกลางคืนด้ วยแสงไฟจากคบเพลิงและ กองเพลิงทำให้สะท้อนเห็นเงาของเชลยศึกและผู้คุมวูบวา บบนผนังทำให้ที่นี่ได้ รับการขนานนามว่า "ช่องไฟนรก" หรือ Hellfire Pass

เครดิต : กวี วรกวิน.แผนที่ความรู้ท้องถิ่นภาคตะวันตก.กรุงเทพฯ:บร ิษัทพัฒนาคุณภาพวิชาการ จำกัด,2547

[ln-106]

หลังจากเราเข้าไปชมช่องเขาขาด เสียงฟ้าก็คำรามมาแต่ไกล สุดท้ายไม่พ้นครับ ฝนเทกระจาดลงมาเลย ลมแรงมากต้นไม้หักโครมครามไปหมด พวกเราทั้ง 5 คน ก็ได้จูงรถไปอาศัยหลบฝนตรงชายคาพิพิธภัณฑ์ฯ รอฝนซาลงแล้วไปต่อครับ ภาพช่วงนี้คงไม่มี เพราะเราได้ตัดสนใจลุยฝ่าสายฝน ไปให้ถึงสังขละก่อนค่ำ แต่สุท้ายไม่ทันครับ ลุยมันไปทั้งมืดทั้งฝนตก แถมรถไฟดับไป 1 คัน ก่อนถึงสังขละฯเพียง 30 กม.เอง

ฝากไว้นิดนึงน่ะครับสำหรับทุกๆท่าน จขกท.คงไม่ทำอะไรเสี่ยงๆแบบนี้อีกแล้ว มันอันตรายจริงๆ ขี่รถขึ้นเขากันท่ามกลางสายฝนในตอนกลางคืน แถมรถไม่มีไฟด้วยอีก 1 คัน ใจมันตุ้มๆต่อมๆหากเกิดอุบัติเหตุ เราจะเป็นอย่างไง "ความประมาทไม่เคยปราณีใครครับ"

อ่าหหหห์ชมกันต่อดีกว่า แล้วเราก็ลุยมาถึงสังขละบุรีจนได้ ราวๆ 2 ทุ่มเศษๆ เข้าแพกันเลย หลังจากเราเสร็จธุระส่วนตัวก็มาอบอุ่นร่างกายกันหน่อ ย SMISNOFF Russian Vodca



อาหารชุดใหญ่ราคา 600 บาท ของเราก็มาพร้อมหน้าพร้อมตา อร่อยสาดดดดดดดด มีความสุขกับการหม่ำจริงๆ คลุกเคล้ากลมกล่อมด้วย SMIRNOFF

หลังจากเราจัดชุดใหญ่กันเสร็จสรรพ เราก็สนทนากันตามภาษา แต่งเติมด้วยเครื่องดื่มสูตรเด็ดที่เราแบกกันมา เสียงเพลงชั้นมืออาชีพน่าฟังจากแพพักข้างๆเราค่อยๆลอ ยหายไปในความมืดของคุ้งน้ำ จากการลากจูงแพไปกลางน้ำตามบริการของชุมแพ แต่พวกเราไม่ลากแพออกไปครับ อยู่ที่นี่ดีกว่า สักพักใหญ่เราก็หลัง ไปกับบรรยากาศฝนปรอยๆบนผืนน้ำรอบๆตัวเรา

เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง ภาพแรกที่ผมสัมผัสหลังจากก้าวพ้นชายคาแพพักออกมา!!!



ว้าว หนีความวุ่นวายของคนในเมือง มาเจออากาศดีๆแบบนี้ จัดเลยดีม่ะ เออแต่ม่ายเอาดีกว่า เมื่อกี้เพิ่งเข้าส้วมมา ตุ๋มๆๆๆ มันแถวๆนี้แหละว่ะ เอิ๊กๆๆๆ



โหหหห สูงชิหอย มันมีท้าด้วยเฟ้ย เพ่ๆ โดดแข่งกันป่ะ ปรึ๋ยยย เมิงมาโดดตรงนี้เดะ กรูวางบอมไว้แล้วเฟ้ย หุหุ



จากนั้นทุกคนก็ทยอยตื่นมาชื่นชมบรรยากาศ สบายๆ จิบกาแฟอุ่นๆ เอาล่ะเราจะไปบนสะพานมอญกัน รูปนี้แพพักของเราครับ แพซองกาเลียน้อย หรือแพลุงบุญนั้นเอง บริการกันเองจริง กดLikeครับ



เดินขึ้นมาอีกนิดเป็นเป็นโรงรถระดับ 5 ดาว พักเหนื่อยไปก่อนน่ะเพื่อนยาก



ช่วงปลายหน้าแล้วนี้ ระดับน้ำในอ่างเก็บน้ำไม่สูงเท่าไหร่ หมู่บ้านแพเลยอยู่รวมๆกันครับ น้ำก็ไม่ใส น่าชวนกระโดดซักเท่าไหร่ เนอะถ้าไม่มี ขรี้้้ๆๆๆๆๆๆ 555+

[ln-106]

มาถึงแล้วสะพานมอญ ปีนี้สะพานได้รับการบรูณะใหม่ ดูมั่งคงแข็งแรง อนุโมธนา-สาธุ ทุกท่านที่ร่วมกันบริจาค เอาล่ะเราไปลุยกันต่อ



ขบวนการ Power Ranger 55+ ม่ายช่ายเว้ย ถ่ายรูปหมู(อู๊ดๆ) ต่างหาก หมูไม่หมูดูไอ้ตัวสีแดงดิ



ไอ้ที่ยืนเก๊กน่ะ อยากโดดน้ำวุ้ย มาผิดช่วง สูงเกิ๊น มีหวังหัวใจวายตายก็โดนน้ำซะอีก หึหึหึ



ดื่มด่ำไปกับบรรยากาศซักภาพ สองภาพล่ะกัน นึกประโยคไม่ออกแล้ววุ้ย







ในที่สุด และในที่สุดของที่สุด กม.0 กรูมาเถิงงงงงแล้วเฟ้ยเห้ยยยยยย ^^

[foys_pang]

งานนี้ต้องบอกว่าคนไม่มีคู่ มายรุหรอกกกกกกกก 5555

[ln-106]

งานนี้ต้องบอกว่าคนไม่มีคู่ มายรุหรอกกกกกกกก 5555

แหม่่่่ๆๆๆ พวกมีหมู่เด็กก็เงี่ย อะน่ะ

[ln-106]

ภาษามอญวันล่ะคำ



คนเห็น "ยาย" 555+ น้าๆๆๆๆๆ ................ 0_o*



ร้านนี้อร่อยอ่ะ แกงฮังเรเนื้อ แหล่มมาก



บรรยากาศชิวๆ



ไม่ว่าตามร้านค้าหรือบ้าน ต่างก็มีพระบรมฉายาลักษณ์ ของ ร.5 ทั้งนั้น พระองค์ท่านคงจะนำความเจริญมาสู่ที่นี่เป็นแน่แท้





เจอแล้วเฟ้ย ไอ้ปีที่แล้ว ไม่รู่ว่าเค้ามาจอดทำอะไรแถวนี้ สรุปบ้านเมียเค้าคร้าบบบ หุหุ
กาทู้ปี 2010 => http://www.thaiscooter.com/forums/showthread.php?t=392175



แมวเหมียวฟีโน่เฟ้ย บ้านนี้แมวเยอะจริงๆ



หาอะไรรองท้องกันก่อน น่ากินดี



โรตีแผ่นหญ่ายๆ ส่ายทั้งไข่ ส่ายทั้งนม โรตีแผ่านกลมส่ายทั้งนม ส่ายทั้งข่ายย ส่ายนมส่ายไข่ ส่ายไข่ส่ายนมๆๆๆๆๆ พอๆๆ เดี๋ยวม่ะร่ายแหลกพอลี หุหุหุ



วิถีชิวิตชาวบ้านครับ ผู้หญิงเมืองมาญ เค้าจะแบกของกันไว้บนหัวครับ เมื่อเช้า ตอนเดินข้ามสะพานมอญ ถ่ายไม่ทันครับ เห็นเอา VIGO เทรินหัวเดินมาไวๆ 5555+ อันหลังน่ะล้อเล่นครับ



แก็งลูกหมูฟ่ะเห้ย ไอ้ตัวสีขาวอ่ะ มันเดินตามทั้งหมู่บ้านเลย สงสัยจะชอบถ่ายรูป



เสี่ยวๆ แต่คมน่ะจ๊ะ "ขยันไม่อดตาย" ฮึๆๆๆ แต่ความจริง กรูจะตายห่าเพระาทำ OT เนี่ยแหละ จริงไหมมมมม



เอาล่ะ หมดธุระที่หมู่บ้านมอญ เราจะไปตะลุยคุ้งน้ำกันต่อ หลังจากต่อรองราคาล่องเรือชมวัดจมน้ำ ได้ในราคา 300 บาท ว้าวววถูกดี พบกันตอนหน้าครับผม รออู้งานก่อน อิอิ

[ln-106]

มาแล้วๆๆๆ เงียบไปนานงานเยอะอิบอ๋ายเลย หุหุ



เอาล่ะจุดมุ่งหมายของเราหลังจากตกลงค่าเช่าเรือเสร็จ คือไปชมวัดจมน้ำกัน ค่าเรา 300 บาท ไม่แพงน่ะครับ ช่วยกันอุดหนุนชาวบ้านครับ



ระหว่างล่องเรือ ก็จะมีเรือของชาวบ้านสัญจรไป-มา ซึ่งเป็นวิถีชีวิตของชาวบ้านที่ผูกพันสายน้ำ



มาดเท่ๆ ของนายโอ ช่างใหญ่ของเรา



เรือของเราแล่นไกลออกไป เห็นสะพานมอญฯ ได้เต็มทั้งเส้น ถ้าเป็นหน้าน้ำขึ้นคงจะสวยน่าชมทีเดียว



เจดีย์พุทธขยา ตั้งเด่นสง่า อยู่ท่ามกลางสายน้ำและขุนเขา



มาถึงแล้ว วัดจมน้ำ ใช้เวลาประมาณ 15 นาทีก็ถึงครับ อันนี้น่าจะเป็นหอระฆังอะไรซักอย่าง ซึ่งตรงจุดนี้จะเป็นท่าจอดเรือที่เข้ามาชมวัดจมน้ำคร ับ



เด็กน้อยวิ่งมาขายดอกไม้บูชาพระให้เราครับ



ฟ้าใสๆ แอคชัน กันหน่อย









ภายในโบสถก็จะมีที่ให้สักการะบูชาพระครับ แดดร้อนมาก



ตรงนี้เป็นด้านหน้าโบสถ จากการสำรวจร่องรอยคร่าวๆแล้ว วัดนี้ถ้ายังคงสภาพอยู่และไม่โดนน้ำจากอ่างเก็บน้ำท่ วม คงจะเป็นวัดที่สวยงามมากทีเดียว



หลังจากเสร็จธุระของเรา ก็มุ่งหน้ากลับเรือ เพื่อกลับไปยังที่พักของเราครับ วันนี้โปรแกรมยังมีอีกเยอะ

[ln-106]

เอาล่ะครับ ช่วงนี้เป็น ช่วงสุดท้ายของ review แล้ว จบซักที เวลามันไม่เอื้ออำนวยจริงๆ ขอตะโกนดังๆว่า "อยากกลับไปอยู่บ้านเฟ้ยยยยย"
เข้าเรื่องดีกว่า หลังจากเราได้กลับมาแพพักก็ตะเตรียมเดินทางไปยังจุดห มายต่อไป คือ เจดีย์พุทธคยา และเหมืองปิล๊อค เราไปชมกัน



หลังออกมาจากแพ ก็ทนความร้อนอบอ้าวของอากาศไม่ไหว จนต้องพักดื่มน้ำกันก่อน



เจดีย์พุทธคยา อยู่ไม่ห่างจากตัวอำเภอมากนัก วันนี้ฟ้าสวยได้ใจจริงๆ แดดก็ร้อนได้ใจเช่นกัน



ซักภาพหล่อๆ ถ่ายภาพกันได้แป๊บเดียว มากมืดเลยครับ ยังกะนัดกันไว้ ฝนอีกแล้วว



หลังจากลงมาจากสังขละ เราก็มาตั้งหลักที่ อ.ทองผาภูมิ เพื่อเตรียมจะไปเหมือนปิล๊อคต่อ ระหว่างพักอยู่ที่ปั๊ม ปตท นั้น เราได้เจอกันพี่สุกี้ จากการได้พูดคุยกัน ขณะนั้นเกือบจะ 4 โมงเย็นแล้ว พี่แกแนะนำอย่าขึ้นปิล๊อคตอนนี้เลย ทางอันตรายมากๆ ถ้าเจอฝนช่วงมืดๆมันจะไม่ปลอดภัย
จริงอย่างว่าตอนไปสังขละก็แทบจะแย่ เราจึงตัดสินใจเดินทางกลับ อ่างทอง กันดีกว่า ไว้โอกาศหน้าค่อยมาแก้ตัว

"เห้อออออ ฝากไว้ก่อนเทอะ ปิล๊อค"



มันก็ไม่เลวทีเดียวที่เราผิดหวังจากปิล๊อค เราได้มาเจอร้านสเต็คสุดอร่อย บรรยากาศแนวสุด อยู่แถวๆบ่อน้ำร้อน นี่เอง







น่าหม่ำไหมล่ะ อิอิ

[bass 230]

ไปเที่ยว บ่อยวะ ไม่ว่างไปด้วยสักงานเลย



"เตรียมตัวได้เลยลูกเพ่ ทีลอซู ประมาณเดือนตุลา สนใจป่ะล่ะ
ผมกำลังทำกำหนดการ เร็วๆนี้ครับ สนใจเดี๋ยวโทรไปชวนน่ะ "